Άρθρο της εξωτερικής συνεργάτιδος, Μάρας Τζαρτζά,
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι όλοι μας βιώνουμε μια διαρκή, ψυχική ταλαιπωρία συνεπεία της πανδημίας του κορονοϊού και των αυστηρών μέτρων που αυτή συνεπάγεται, δεδομένου μάλιστα ότι επικρατεί καθολική και πλήρης άγνοια σχετικά με τη λήξη της, ενώ συγχρόνως οι παρούσες ενδείξεις συνηγορούν υπέρ μιας επ’ αόριστον παράτασής της.
Δεν αμφισβητείται, επίσης, ότι αυτή η κατάσταση έχει επιφέρει ποικίλες, δυσμενείς συνέπειες, με αποκορύφωμα το ισχυρότατο πλήγμα που έχουν δεχτεί η δημόσια υγεία και η οικονομία.
Πέραν όμως από την οφθαλμοφανή αρνητική διάστασή της, έχουμε αναρωτηθεί, μήπως υπάρχει και κάποια άλλη όψη σε αυτή την κατάσταση;
Στόχος του παρόντος άρθρου είναι ακριβώς η επισήμανση της θετικής πλευράς της πανδημίας, την οποία ίσως οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε αντιληφθεί.
Αρχικά, όλο το χρονικό διάστημα κατά το οποίο λόγω των μέτρων οι μετακινήσεις μας είναι περιορισμένες, μας δίνεται η δυνατότητα για ενδοσκόπηση, διαλογισμό, πνευματική και σωματική ανάπαυση και ανανέωση. Έχουμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τον βαθύτερο εαυτό μας, καλλιεργώντας το ιδιαιτέρως σημαντικό χαρακτηριστικό της αυτογνωσίας και να ξεκινήσουμε δραστηριότητες, με τις οποίες η έλλειψη χρόνου της καθημερινότητας δε μας επέτρεπε να ασχοληθούμε. Πέρα από τον εαυτό μας μπορούμε να αφιερώσουμε παραγωγικό χρόνο και στα οικεία μας πρόσωπα, ισχυροποιώντας τις σχέσεις μαζί τους.
Αναπόφευκτα, αυτή η δυσάρεστη κατάσταση μας βοήθησε έμμεσα να συνειδητοποιήσουμε και να διακρίνουμε ποιοι είναι οι πραγματικά σημαντικοί άνθρωποι για τον καθέναν μας, ώστε να περιορίσουμε τις διά ζώσης επαφές μας μόνο σε αυτούς. Πρόκειται για ανθρώπους που προέρχονται είτε από το στενό οικογενειακό περιβάλλον είτε από τον κοινωνικό μας περίγυρο και απέναντι στους οποίους τρέφουμε αλληλοσεβασμό, αλληλοεκτίμηση, αμοιβαία αγάπη, εμπιστοσύνη και αλληλεγγύη.
Περαιτέρω, είναι η κατάλληλη περίοδος, προκειμένου να αναλογιστούμε, να οργανώσουμε και να διαχειριστούμε πολύπλοκα ζητήματα που μας απασχολούν ή ενδεχομένως να τακτοποιήσουμε χρονοβόρες εργασίες, τις οποίες θεωρούμε δευτερεύουσες και γι’ αυτό το λόγο συνεχώς τις αναβάλλουμε και τις μεταθέτουμε.
Άλλη μια σημαντική θετική παράμετρος της κατάστασης είναι ότι, δεδομένων των συνθηκών που βιώνουμε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, έχουμε αποκτήσει συνήθειες υγιεινής και καθαριότητας (τακτικό και σχολαστικό πλύσιμο των χεριών, απολύμανση επιφανειών), τις οποίες αξίζει να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε και μετά το πέρας αυτής. Επίσης, συνθήκες όπως η αναστολή λειτουργίας των χώρων καφεστίασης και των εμπορικών καταστημάτων, μας έχουν ωθήσει να υιοθετήσουμε ‒ ίσως ασυνείδητα ‒ έναν τρόπο ζωής που ευνοεί την εξοικονόμηση χρημάτων.
Δεν μπορούμε ασφαλώς να αγνοήσουμε ότι λόγω των αυξημένων και πιεστικών αναγκών για εξ αποστάσεως υπηρεσίες, όπως ηλεκτρονικές, εμπορικές συναλλαγές, τηλεργασία, τηλεκπαίδευση, υπήρξε μια σε μεγάλο βαθμό επιτυχής συντονισμένη προσπάθεια για ραγδαία αναβάθμιση και βελτίωση των ηλεκτρονικών εφαρμογών και εν γένει των συστημάτων που απαιτούνται για την εκπλήρωση των παραπάνω αναγκών. Εξάλλου, τέτοιες ανάγκες αποτέλεσαν κίνητρο για πολλούς ανθρώπους, κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας, να καταβάλουν προσπάθεια και να καταφέρουν να αποκτήσουν εξοικείωση με τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα.
Τέλος, δεν θα μπορούσε να παραλειφθεί η έμμεση θετική επίδραση της πανδημίας στο περιβάλλον. Τα ισχύοντα απαγορευτικά μέτρα έχουν επιφέρει αισθητό περιορισμό της ανθρώπινης δραστηριότητας, με περαιτέρω συνέπεια την άμβλυνση της μόλυνσης του περιβάλλοντος. Συγκεκριμένα, έρευνες έχουν καταδείξει ότι κατά το χρονικό διάστημα εφαρμογής των μέτρων κατά της εξάπλωσης του κορονοϊού έχει παρατηρηθεί σημαντική μείωση των εκπομπών οξειδίων του αζώτου σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Αξιοσημείωτη είναι μάλιστα η ελεύθερη κυκλοφορία δελφινιών στο Βόσπορο και το Θερμαϊκό χωρίς το φόβο εμφάνισης βυτιοφόρων οχημάτων και κρουαζιερόπλοιων!
Μέσα από αυτή την ενδεικτική παρουσίαση των θετικών πτυχών της πανδημίας καταδεικνύεται ακριβώς ότι σε κάθε δύσκολη κατάσταση στη ζωή μας μπορούμε να αναζητήσουμε τη θετική όψη των πραγμάτων και να εστιάσουμε σε αυτή.
Είναι προφανές πως βιώνουμε μια εξαιρετικά απαιτητική δοκιμασία που χρήζει υπομονής, αυτοπειθαρχίας και πάνω απ’ όλα συνεχούς και έμπρακτης αλληλεγγύης στους συνανθρώπους μας.
