Της εξωτερικής συνεργάτιδος, Αναστασίας Καραζεπούνη,
Μολονότι η αγωνία και η αδρεναλίνη σχεδόν σε συνεπαίρνουν, δηλαδή, – σχεδόν – κατορθώνουν να κρατηθούν στην επιφάνεια έναντι των δυσάρεστων στοιχείων της ταινίας, εν τέλει αδυνατούμε να τα παραβλέψουμε.
Ο Μάθιου Βον, αναλαμβάνοντας ακόμη μια «σκηνοθεσία δράσης», (μετά το X-Men: First Class), κατορθώνει να επιτύχει εν μέρει τον σκοπό της ταινίας – να προσφέρει απλόχερα στιγμές μαχών και αδρεναλίνης, ανατρεπτικότητα και ζωντανές σκηνές, μέχρι και συγκίνηση έως έναν βαθμό.
Από την άλλη όμως η όλη σουρεαλιστικότητα της ταινίας The King’s Man: Το ξεκίνημα, (συμπληρώνοντας την τριλογία 1)Kingsman: The Secret Service 2014, 2) Kingsman: The golden circle 2017), μιας κατασκοπευτικής κωμωδίας που παρουσιάζει την ιστορία πίσω από την δημιουργία της μυστικής υπηρεσίας The King’s Man, πραγματοποιεί μια δυστυχώς «ατυχή ένωση» ιστορικών γεγονότων και μυθοπλασίας, όπου εκτός από τα υπερβολικά και αδιανόητα στοιχεία που αξιοποιούνται για την πλοκή του έργου, παρατηρείται μια δυσαρμονία στον τόνο και την έμφαση που δίνεται ανάμεσα στην – πραγματικά – λεπτή ισορροπία μεταξύ κωμωδίας και υπερβολής.
Επιλέγοντας ως χρονικό σημείο εκκίνησης της κωμωδίας την περίοδο του Α’ ΠΠ και θέτοντας ως αιτία πρόκλησής του την καταπίεση των Σκωτσέζων από την «μητέρα» και «αρχηγό» Αγγλία, ένας θυμωμένος άντρας του έθνους τους αποφασίζει να πάρει εκδίκηση, δηλαδή να προκαλέσει εκατομμύρια θανάτους και έναν παγκόσμιο πόλεμο, έχοντας ως απώτερο στόχο την διάλυση της Αγγλίας επειδή… είχαν καταστρέψει τον μύλο των γονιών του.
πηγή εικόνας: Roger Ebert
Η απογοήτευση όμως δεν συναντάται – ευτυχώς – από την αρχή, μα ούτε και καθ’ όλη την διάρκεια του έργου. Λίγο το τοπίο πίσω από τις σκηνές, λίγο τα κοστούμια, μα κυρίως και πάνω απ’ όλα η εξαιρετική ερμηνεία (κατά σειρά προτίμησης) των Harris Dickinson (ως Conrand Oxfrod), ενός συγκροτημένου, γενναίου και ήρωα πολέμου νέου άνδρα.
Ακολουθούν οι ερμηνείες του πατέρα του και βασικού πρωταγωνιστή Ralph Fiennes (ως Δούκα της Οξφόρδης), επικεφαλής όλων των «επιχειρήσεων δράσης» καθώς και των πιστών βοηθών του: Djimon Hounsou (ως Shola) ενός – φαινομενικά υπηρέτη του δούκα – μα και συνεταίρου του, με ιδιαίτερες πολεμικές ικανότητες και αρετές πίστης, αφοσίωσης και γενναιότητας καθώς και της – εξίσου «συναδέλφου» – Gemma Arterton (ως Πόλυ) που σε κρίσιμες στιγμές αποτελεί το «μάννα εξ ουρανού» γλυτώνοντας την ιστορία και τους ήρωες από τα χειρότερα προβλήματα, μια στοργική προσωπικότητα που συνδυάζει παράλληλα τον ρόλο της απόλυτης – πανέξυπνης κατασκόπου και κρυφά ερωτευμένης ηρωίδας.
πηγή εικόνας: popculture
Επιστρέφοντας στα της δράσης, πράγματι δεν παρατηρούνται «κενά». Ως θεατής που αποζητά σκηνές μαχών και μη προβλέψιμες καταστάσεις, δεν δυσαρεστείσαι.
Αρκετές φορές δημιουργείται η εντύπωση του «αναμενόμενου» αλλά πάντα ανατρέπεται αυτή η ιδέα. Αρκετά πιθανό βίωμα συναισθήματος κατά την παρακολούθηση της εν λόγω ταινίας είναι η συγκίνηση (προσωπικά έκλαψα) λόγω του θανάτου δύο προσώπων, τους οποίους πράγματι προλαβαίνουμε να συμπαθήσουμε πριν καλά – καλά γνωρίσουμε μέσα από το έργο.
Η εμπλοκή προσωπικοτήτων όπως του Χέρμπερτ Κίτσενερ (Υπ.Πολέμου της Μ.Βρετανίας 1914-1916), του Γουλιέλμου Β’ της Γερμανίας (Κάιζερ 1888-1918), του Γεώργιου Ε’ (Βασιλιά του Ην. Βασιλείου 1910-1936), του Λένιν, του Νικολάου Β’ (Τσάρος της Ρωσίας 1868-1918), και φυσικά του Ρασπούτιν, κρίνεται αρκετά… μέτρια. Ειδικά όσον αφορά τον τελευταίο κατά σειρά, μια αρκετά «γελοία» απόδοση ρόλου, που κατά την γνώμη μου ρίχνει την ταινία αρκετά στα μάτια των θεατών. Εξαίρεση αποτελεί η προσωπικότητα του Χέρμπερτ Κίτσενερ (Charles Dance) αλλά συνολικά μένουμε σχετικά ανικανοποίητοι.
πηγή εικόνας: Magazine.HD
Φτάνοντας στο σημείο όπου πρέπει να σταματήσω να δίνω πληροφορίες ειδάλλως θα αποκαλυφθούν όλα, καταλήγω στο ότι θα συνιστούσα την συγκεκριμένη ταινία ως μια «διασκεδαστική» επιλογή, αναφορικά με την ιστορία θα πρότεινα να υποδυθείτε «δεν άκουσα-δεν είδα» και να συγκινηθείτε όταν το απαιτήσουν οι περιστάσεις, γιατί καλό είναι να κάνουμε διαχωρισμούς και να είμαστε δίκαιοι!
Στο κάτω κάτω, αυτό που εξυμνείται μέσα από όλη την υπόθεση είναι η προσπάθεια και η συμβολή μιας μυστικής υπηρεσίας προκειμένου να αποφευχθούν κάθε λογής πόλεμοι. Και αυτό είναι σημαντικό…
