Υπάρχει Αντιπολίτευση στην Ελλάδα;

Από την ημέρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξελέγη πρόεδρος της κατεξοχήν κεντροδεξιάς παρατάξης το 2016, έδωσε το δικό του μήνυμα, που σχεδόν τρία χρόνια αργότερα θα του εξασφάλιζε την νίκη στις εκλογές και μια άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία: «Yπάρχει μια καλύτερη και δικαιότερη Ελλάδα, την θέλουμε, την αξίζουμε και μπορούμε να την έχουμε». Με αυτό το σύνθημα αναδεικνύεται αυτοδύναμος πρωθυπουργός στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 και οδηγεί τις κυβερνώσες επί 4,5 χρόνια, δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες φαίνεται να πλήρωσαν τις λαϊκιστικές κορώνες τους, στην αντιπολίτευση.

Οι εννέα μήνες διακυβέρνησης της χώρας από την νέα Κυβέρνηση, μάς απέδειξαν πως πράγματι ένα κόμμα τόσο γνώριμο στην εξουσία μπορεί να αλλάξει ρότα και να δώσει το μήνυμα μιας σύγχρονης φιλελεύθερης κυβέρνησης με κοινωνικό πρόσημο. Μας κατέδειξαν όμως και την πλήρη ανυπαρξία αντιπολίτευσης από το πολιτικό προσκήνιο και υπερβαλλόντως της μείζονος αντιπολίτευσης. Για την ορθή και απρόσκοπτη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος και τον καλό και ενδελεχή έλεγχο του εκάστοτε κυβερνητικού έργου, απαιτείται σοβαρή και υπεύθυνη αντιπολίτευση, καθώς το έργο της είναι βαρύνουσας σημασίας. Οι πρόσφατες εκλογές αποτέλεσαν την απαρχή της εσωστρέφειας, της απομάκρυνσης από την βάση και τις αρχές στις οποίες βασίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μια κατάσταση, η οποία πράγματι δεν βοηθά ούτε το ίδιο το κόμμα, κάθως τα μέλη  του δεν ανακαλύπτουν τα αίτια που τους οδήγησαν κάτω από το βάραθρο, με αποτέλεσμα η χώρα να στερείται τον γόνιμο και παραγωγικό διάλογο.

Η Ελλάδα και η κυβέρνησή της κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν δύο κρίσεις, πρώτα την απειλή των εθνικών συνόρων, που εν γένει είναι και σύνορα της Ευρώπης, αλλά και την απειλή της πανδημίας του νέου covid-19. Ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο άνθρωπος ο οποίος επί 4,5 χρόνια δήλωνε πως έχει μεγάλο αίσθημα ευθύνης και σοβαρότητας, έχει επιδοθεί σε έναν απλό πολιτικό ρουκετοπόλεμο, αλλά και στην πολιτική της αποδόμησης χωρίς επιχειρήματα. Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται πράγματι υπό μεγάλη σύγχυση και αυτό καταμαρτυρείται από τα ίδια τα γεγονότα, καθώς είναι μόνο εκείνος που συνεχίζει να παρουσιάζει την συμφωνία για το προσφυγικο με την Τουρκία ως μια άρτια συμφωνία, ενώ όλοι πλέον δηλώνουν πως υπήρξε μια συμφωνία χωλή. Από την άλλη πλευρά, ενώ η Ελλάδα κατέβαλε και καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες να κρατήσει σε χαμηλά επίπεδα την εξάπλωση της πανδημίας, αναγκάστηκε να πάρει σκληρά μέτρα. Όμως εδώ υπήρξαν πάλι δύο αντιφατικά μηνύματα από τον ιδεολογικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτον: «Τον ιό τον έφεραν στην Ελλάδα οι πλούσιοι και Χριστιανοί, αλλά και όσοι γύρισαν από το Μιλάνο» και δεύτερον: «Λάθος που δεν έγινε η περιφορά του επιτάφιου». Το γεγονός πως η παράταξη εκείνη που πολέμησε σφόδρα την εκκλησία, εμφανίζεται τώρα ως υπερασπιστής του θρησκευτικού φρονήματος των Ελλήνων, είναι τουλάχιστον αντιφατικό.