Μεγάλη συζήτηση έχει δημιουργηθεί το τελευταίο διάστημα για τη συμφωνία της ελληνικής με τη γαλλική κυβέρνηση σχετικά με την παροχή στρατιωτικού εξοπλισμού.
Πιο συγκεκριμένα, η Ελλάδα βάσει της συμφωνίας θα παραλάβει 3+1 φρεγάτες τύπου Belharra (και σε δεύτερο στάδιο 3+1 κορβέτες τύπου Gowind) με ανεπτυγμένα συστήματα αντιαεροπορικού και ανθυποβρυχιακού πολέμου.
Το πιο σημαντικό, ίσως, μέρος της συμφωνίας είναι το άρθρο 2, το οποίο αναφέρει πως τα 2 συμβαλλόμενα μέρη είναι υποχρεωμένα να παρέχουν το ένα στο άλλο βοήθεια και συνδρομή με όλα τα αναγκαία μέσα, ακόμα και με την χρήση ένοπλης βίας, εάν διαπιστωθεί ένοπλη επίθεση εντός της επικράτειας ενός εκ των δύο κρατών, σύμφωνα πάντα με το άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Η συγκεκριμένη διάταξη, μάλιστα, έχει εγείρει τις περισσότερες αντιδράσεις κυρίως από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία αναφέρει πως η Ελλάδα δεν έχει κανένα λόγο να εμπλακεί, για παράδειγμα, σε κάποια επέμβαση της Γαλλίας σε χώρες όπως το Σουδάν. Από αρκετούς τονίζεται πως η συμφωνία αυτή αποτελεί απλώς μια προσπάθεια να ακολουθήσουμε την Τουρκία στην ανάπτυξη του στρατιωτικού εξοπλισμού. Όσοι διατηρούν αυτές τις αμφιβολίες θεωρούν πως δε συμφέρει την Ελλάδα να μπει σε μια διαδικασία «πλειοδοσίας» με την Τουρκία για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, καθώς ένα τέτοιο γεγονός θα επιφέρει την απόλυτη οικονομική και κοινωνική καταστροφή.
Η ελληνική κυβέρνηση υπερασπιζόμενη τη σύναψη της συμφωνίας αναφέρει πως είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ισχυροποιηθεί η θέση της χώρας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο γενικότερα, καθώς οι φρεγάτες διαθέτουν ανεπτυγμένο σύστημα ελέγχου περιοχής και διαθέτουν οπλικά συστήματα που βάλλουν σε μεγάλες αποστάσεις. Επίσης, ενισχύεται, κατά την άποψη αυτή, το κύρος της Ελλάδας, διότι αναμένεται σημαντική βοήθεια από την Γαλλία σε διπλωματικό, αλλά και στρατιωτικό επίπεδο σε περίπτωση ανάγκης. Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει ορισμένους στρατιωτικούς αναλυτές να αναφέρουν ακόμα και για αναθεώρηση στις σκέψεις της Ελλάδας και να τεθεί πάλι ζήτημα για μεταφορά των χωρικών υδάτων από τα 6 στα 12 ν.μ., σκέψη που δεν επιβεβαιώνεται, όμως, από τους κυβερνητικούς κύκλους.
Ο Γάλλος πρόεδρος E. Macron με τον Αμερικανό ομόλογό του, J. Biden
Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθεί πως και η Γαλλία έχει σημαντικά οφέλη από τη συμφωνία.
Ύστερα από τη δυσφορία για τον παραγκωνισμό της από τη συμφωνία AUKUS καταφέρνει με αυτόν τον τρόπο να αναδείξει την πολεμική της βιομηχανία, ενώ αποκτά και κεντρικό ρόλο στις εξελίξεις σε ένα κομμάτι το οποίο συνδέει τρεις ηπείρους, αυτό της Ανατολικής Μεσογείου. Επίσης, μόνο για την αγορά των φρεγατών Belharra θα λάβει 3 δισ. ευρώ, βάσει της συμφωνίας με την ελληνική κυβέρνηση, και αν προχωρήσει στο μέλλον και η αγορά των Gowind το ποσό αυτό θα αυξηθεί στα 5 δισ. ευρώ.
Μένει να δούμε, λοιπόν, κατά πόσο αυτή η συμφωνία θα επωφελήσει τη χώρα μας σε όλα τα επίπεδα. Ας μην ξεχνάμε πως παγκοσμίως έχουν ξεκινήσει να συνάπτονται μεγάλες συμφωνίες, όπως για παράδειγμα η σύμπραξη ΗΠΑ-Μ. Βρετανίας- Αυστραλίας εναντίον της Κίνας, οι οποίες αναδεικνύουν τη σημασία αυτών των κινήσεων ιδιαίτερα για χώρες όπως η Ελλάδα λόγω του «εκρηκτικού» περιβάλλοντος μέσα στο οποίο βρίσκεται.
