Συντάκτης: Δώρα Κοτσώνη

Ο Γιάννης Νιάρρος εντυπωσίασε τόσο με τις μουσικές του γνώσεις, όσο και με την απλότητα με την οποία «έντυσε» τον Αμαντέους, φροντίζοντας να μην παρουσιάσει λανθασμένα μια λαϊκότροπη φιγούρα. 

Ο νεαρός γιος της Ρόουζ, δε μπορεί να βοηθήσει τη μητέρα του να ξεφύγει από τον αλκοολισμό, στον οποίο την έριξαν η εχθρικότητα και επιβολή εξουσίας του Φιλ. Ο μόνος τρόπος να τη λυτρώσει είναι να τον αφαιρέσει μεθοδικά από τη ζωή της. 

Το τρίτο μέρος της ταινίας είναι και αυτό που σε καθηλώνει. Μακρινά σαγηνευτικά πλάνα στις αποχρώσεις της φωτιάς, καταλήγουν σε σοκαριστικά κοντινά με Σμυρνιούς πνιγμένους στο αίμα τους.

Ο χαρακτήρας της Πατρίτσια είναι με τέτοια δεξιοτεχνία χτισμένος, που σε κάνει να ταυτίζεσαι με το δυναμισμό της, όσο ηγείται μιας επιχείρησης που ξεκινά με ποσοστά και φτάνει να ανήκει ολοκληρωτικά σε εκείνη και τον Μαουρίτσιο.

Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, στο ρόλο ενός «από μηχανής κουρέα», που κουνώντας το μαγικό ραβδάκι του – ή μάλλον τη μαγική φαλτσέτα του,– του Φίγκαρο, που βοήθησε τους δύο νέους να είναι μαζί, ήταν η κατάλληλη επιλογή.