Συντάκτης: Γιώργος Λούβαρης

Η ενεργειακή κρίση γεννά ένα πεδίο αντιπαράθεσης, ένα πεδίο μάχης πάνω στο οποίο θα χτιστεί το αφήγημα, το υπόδειγμα, η βάση ενός νέου πολιτικού μοντέλου.

Η κατάσταση αυτή γίνεται ακόμα πιο εμφανής αν κανείς παρατηρήσει την επικοινωνιακή διαχείριση από τα μέσα, η οποία ανάγει την ξαναζεσταμένη ευρωπαϊκή πολιτική σε θρίαμβο της ένωσης.

Η ενέργεια ως χρηματιστηριακό προϊόν θα βρίσκεται πάντα σε υψηλότερα επίπεδα από τα υπαρκτά σοκ στις διεθνείς αγορές, με τη πλεονασματική διαφορά να ιδιοποιείται από τις λίγες ισχυρές επιχειρήσεις που ενορχήστρωσαν την αρχική εμπορευματοποίηση της.

Η έκρυθμη κατάσταση έθεσε στον δημόσιο διάλογο πληθώρα ερωτημάτων περί του κόστους των τεστ, της θέσπιση ανώτατης τιμής, τη συνταγογράφηση των τεστ, καθώς και τη θέση που λαμβάνει ιδιωτικός και δημόσιος τομέας ως διαχειριστικοί πυλώνες του ζητήματος. Η πολιτική όμως συζήτηση επισκιάζεται από καιροσκοπικούς τσακωμούς, φτωχή δημοσιογραφική κάλυψη και παρολίγον διπλωματικά επεισόδια.

..φτάσαμε στην εποχή του 2008, που το χρηματοπιστωτικό σύστημα συντέλεσε στην απαρχή της μεγαλύτερης κρίσης μετά το 1929, και μετά στο σήμερα, που τα χρηματιστήρια λειτουργούν παρασιτικά και ανεξάρτητα από την πραγματική οικονομία.