Συντάκτης: Μαρία Σωτηροπούλου

Αν θες να φας κάτι γλυκό για τη λιγούρα, στο περίπτερο θα βρεις πολλές καραμελίτσες. Μια πολύ δημοφιλής επιλογή είναι το «η πολιτική ορθότητα σκότωσε την τέχνη, τίποτα δεν μπορούμε να πούμε πια». Μια τεράστια γενίκευση που θέτει ένα κοινωνικό ζήτημα τελείως σε πλαίσια άσπρου και μαύρου. Δηλαδή, είτε που εξετάζονται τα πάντα σε ενδελεχή και τραγικό βαθμό, είτε που βγαίνει ο καθένας και αστειεύεται με το πιο λεπτό ζήτημα. Αμ, δεν είναι έτσι

Κατεβάζουμε αμάσητη την εύκολη και παρωχημένη πληροφορία γιατί απλώς είναι διασκεδαστικό, γιατί απλώς έχει πλάκα, και δίνουμε απλόχερα δύναμη και εξουσία σε ανθρώπους που συμπεριφέρονται μπροστά στην οθόνη σαν το κοινό τους να είναι “φίλοι” τους…

Πόσες φορές έχεις ασυναίσθητα πείσει τον εαυτό σου πως είσαι κάποιος απλά και μόνο επειδή πήρες κάποια παραπάνω like, και αντίστοιχα πόση απογοήτευση ένιωσες όταν μια δημοσίευση σου δεν «πήγε τόσο καλά»; Θλιβερό, ρηχό αλλά άκρως ρεαλιστικό.

Από σλόγκαν σε μπλουζάκια των εταιριών fast fashion, σε “girl-boss” σειρές που βάζεις να παίζουν στο background όσο κάνεις πράγματα, πλέον είναι αδιαμφισβήτητο πως ο φεμινισμός «πουλάει». Και ποιο είναι το πρόβλημα σε αυτό; Θα μπορούσε κανείς να πει κανένα. Κάποιος άλλος πολλά.