Ένας χρόνος πέρασε από τότε που ο λαϊκός ήρωας, Μανώλης Γλέζος, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 97 ετών. Ο ίδιος μπορεί να μην ζει πια, αλλά πάντα θα μας συντροφεύουν το ήθος, το σθένος και οι αξίες για τις οποίες πάλεψε μέχρι τα στερνά του χρόνια.

Ακόμα και στον θάνατο, επέλεξε να φύγει την ίδια μέρα, που 68 χρόνια πριν εκτελούνταν οι σύντροφοί του Νίκος Μπελογιάννης, Δημήτρης Μπάτσης, Νίκος Καλούμενος και Ηλίας Αργυριάδης. Άνθρωποι των οποίων η σύλληψη και παραπομπή σε δίκη δημιούργησε διεθνείς αντιδράσεις, όπως συνέβη και με τον Μανώλη Γλέζο.

Γιατί όμως παραπέμφθηκε σε δίκη ο Γλέζος;

Κατά την αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Γλέζος επιδιώκει να πολεμήσει με τον ΕΣ στο αλβανικό μέτωπο, αλλά δεν τα καταφέρνει λόγω πολύ νεαρής ηλικίας. Μένει στην Αθήνα όπου και συμμετέχει στην αντίσταση μέσα από οργανώσεις νέων (ΕΑΜ νέων, ΕΠΟΝ, ΟΚΝΕ). Θα φυλακιστεί για αυτή τη δράση του.

Στις 31 Μαΐου 1941, ο Γλέζος μαζί με τον Απόστολο Σάντα, προβαίνουν στη διεθνούς απήχησης και ισχυρού συμβολισμού αντίστασης πράξη, κατεβάζοντας από την Ακρόπολη τη ναζιστική σημαία. Έναν χρόνο περίπου μετά συλλαμβάνονται και φυλακίζονται στις φυλακές Αβέρωφ. Ο Γλέζος λόγω βασανισμού προσβάλλεται από φυματίωση και αφήνεται ελεύθερος. Από τότε φυλακίζεται ξανά πότε από τους ξένους κατακτητές και πότε από το ελληνικό κράτος.

Δεξιά ο Απόστολος Σάντας και αριστερά ο Μανώλης Γλέζος

Αριστερά ο Απόστολος Σάντας και δεξιά ο Μανώλης Γλέζος

Το 1948 ο αγωνιστής θα καταδικαστεί σε θάνατο από το ελληνικό κράτος για την πρωτέρα δράση του. Η διεθνής και εγχώρια κατακραυγή αποτρέπουν την εκτέλεσή του. Στη φυλακή θα εκλεγεί βουλευτής της Ενωμένης Δημοκρατικής Αριστεράς. Το 1958 θα ξανασυλληφθεί για κατασκοπεία υπέρ της ΕΣΣΔ, επειδή ήταν μέλος του ΚΚΕ. Θα καταδικαστεί από το στρατοδικείο το 1959 σε φυλάκιση και εξορία, αλλά μετά από εθνική και διεθνή αντίδραση του αποδίδεται χάρη το 1962.

Ο Μανώλης Γλέζος καταθέτει στο στρατοδικείο

Ο Μανώλης Γλέζος καταθέτει στο στρατοδικείο, 1959

Το 1963 συμμετέχει στην πορεία Ειρήνης με τον Γρηγόρη Λαμπράκη και τον Λεωνίδα Κύρκο. Μετά το πραξικόπημα το 1967 συλλαμβάνεται. Τα χρόνια του ως το 1971 θα τα περάσει στην εξορία και στις φυλακές. Έκτοτε δραστηριοποιήθηκε έντονα πολιτικά με κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Λαϊκή Ενότητα και ο Συνασπισμός, προκειμένου να συνεχίσει να βρίσκεται κοντά στα προβλήματα της χώρας και του λαού του. Μέχρι το τέλος της ζωής του πάλευε για τις ιδέες του στον δρόμο, στο πλευρό του κόσμου, αλλά ακόμα και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως ευρωβουλευτής, όπου με παροιμιώδη τρόπο υπερασπιζόταν τα εθνικά συμφέροντα.

Πορεία Ειρήνης: τέρμα δεξιά ο Γρηγόρης Λαμπράκης, δίπλα του ο Γλέζος και τέρμα αριστερά ο Λεωνίδας Κύρκος

Πορεία Ειρήνης: τέρμα δεξιά ο Γρηγόρης Λαμπράκης, δίπλα του ο Γλέζος και τέρμα αριστερά ο Λεωνίδας Κύρκος

Αυτοί είναι, λοιπόν, οι λόγοι που ο Μανώλης Γλέζος υπέστη συλλήψεις, διώξεις, δικαστήρια, βασανιστήρια και εξορία. Αυτοί είναι οι λόγοι που έζησε φυλακισμένος εντεκάμιση χρόνια, και εξόριστος άλλα τέσσερα.

Πολύ περισσότερο, αυτοί είναι οι λόγοι που το όνομα του τελευταίου παρτιζάνου της Ευρώπης κοσμεί τιμητικά αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την ίδια στιγμή που ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων και η τοπική διοίκηση αρνούνταν να δώσουν το όνομά του στο Γενικό Λύκειο Νάξου, από όπου και καταγόταν.