H κριτική πρέπει να γίνεται αντικειμενικά, γι’ αυτό και δεν σιωπώ απέναντι στα κακώς κείμενα της αυτοαποκαλούμενης «πρώτης αριστερής κυβέρνησης». Ο ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς επέτρεψε κάποιοι να ευτελίσουν το όνομα και την ιστορία της Αριστεράς στην Ελλάδα και στέρησε την ελπίδα από πάρα πολύ κόσμο.
Εκτός των παλιών παραπτωμάτων, που κατα καιρούς έχω εκφραστεί για αυτά, όπως είναι το ξεπούλημα της λαϊκής περιουσίας, η κοροϊδία προς τους ψηφοφόρους, η ψήφιση αντιλαϊκών νόμων, το ξύλο που συνέχιζε να τρώει ο κόσμος στις διαδηλώσεις από ΜΑΤ της κυβέρνησης που θα τα καταργούσε, τις τελευταίες μέρες προέκυψαν και νέα.
Οι αποκαλύψεις σοκ για την πυρκαγιά στο Μάτι
Δεν θα αναλωθώ τόσο σε πράγματα ήδη γνωστά, όπως η αργοπορία ανάληψης της πολιτικής ευθύνης που αναλογούσε στο ΣΥΡΙΖΑ ούτε πρόκειται να χρησιμοποιήσω την χυδαία επίθεση που έκανε η τότε αντιπολίτευση, για να υποστηρίξω τη θέση μου. Θα μιλήσω περισσότερο για τωρινά δεδομένα που προκύπτουν από την μηνυτήρια αναφορά του εμπειρογνώμονα κ. Λιότσιου.
Στην μήνυσή του περιλαμβάνονται ηχητικά ντοκουμέντα με τον κ. Ματθαιόπουλο, πρώην αρχηγό του Σώματος. Ο εν λόγω φέρεται να απειλεί χυδαία τον αρμόδιο εμπειρογνώμονα, προκειμένου να αποσιωπήσει γεγονότα και να αποδώσει την εξάπλωση της πυρκαγιάς και την καταστροφή αποκλειστικά σε φυσικά αίτια και άναρχη δόμηση. Δεν διστάζει να αναφέρει μάλιστα πως ο κύριος Λιότσιος δεν έχει να φοβηθεί κάτι για τις τυχόν παραλείψεις του, γιατί ο εισαγγελέας δεν θα του πει τίποτα και «σήμερα είναι, αύριο δεν είναι».
Δεν δίστασε, ακόμη, να ζητήσει το «θάψιμο» εγγράφων που ως τότε δεν είχε στα χέρια της η εισαγγελία, ενώ σύμφωνα με την απομαγνητοφώνηση, αποκαλύπτει πως δρα μετά από παραίνεση της τότε Υπουργού, κυρίας Γεροβασίλη, η οποία φέρεται να μην ήθελε να αποδοθούν ευθύνες ούτε στη Ρένα Δούρου, τέως περιφερειάρχη Αττικής, αλλά ούτε και στο Δασαρχείο ή τον δήμαρχο. Οι συνέπειες αν δεν συμμορφωνόταν ο κ. Λιότσιος; Μα φυσικά, δυσμενής μετάθεση και απουσία επιχειρησιακής υποστήριξης σε περίπτωση πυρκαγιάς, όπως έγινε και στα Κύθηρα και την Μάνη.
Τα λάθη, η υπηρεσιακή προσπάθεια συγκάλυψης και οι παραλείψεις, σύμφωνα με την δικογραφία, είναι περισσότερες, αλλά δεν θα αναλύσω εδώ το ζήτημα, καθότι δεν μπορούμε να υποθέσουμε εντελώς αυθαίρετα την πολιτική εμπλοκή του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές. Μπορούμε όμως να λάβουμε υπόψιν την ευθύνη της εκάστοτε κυβέρνησης για τους Αρχηγούς που διορίζονται στο πυροσβεστικό Σώμα. Κι αν δεχτούμε ότι ο κύριος Ματθαιόπουλος αναρριχήθηκε στο Σώμα λόγω γνωριμίας του με ισχυρό βουλευτή του κόμματος, όπως καταγγέλλεται, τότε δυστυχώς μιλάμε για ακόμα μεγαλύτερη πολιτική ευθύνη και ντροπή.
Θα παρατηρείτε ότι δεδομένων των αποκαλύψεων, η κριτική μου δεν είναι δριμεία. Κι αυτό μόνο γιατί περιμένω και την πραγματογνωμοσύνη για το ηχητικό ντοκουμέντο, ένα ντοκουμέντο που δεν αφορά ένα απλό οικονομικό σκάνδαλο, αλλά τον άμεσο θάνατο 102 ανθρώπων και την καταστροφή των περιουσιών δεκάδων οικογενειών.
Υπόθεση Novartis: Παππάς – Μιωνής
Προσωπικά δεν πείθομαι από την πλευρά των γεγονότων, που παρουσιάζει ο Νίκος Παππάς. Στη μαγνητοφώνηση το Μαξίμου εξομοιώνεται με «μαγαζάκι», ο κύριος Παπαγγελόπουλος φέρεται να μην ήθελε ως Υπουργός διαφορετικές ατζέντες απο την δική του, ενώ κάποιοι βγάζουν πολλά λεφτά, αλλά δεν ξέρουμε ποιοι, παρ’ όλο που η πολιτική ατζέντα συνδιαμορφώνεται από αυτούς. Προσωπικά, αυτές οι συνομιλίες δεν μου δίνουν την εντύπωση ενός ευνομούμενου και δημοκρατικού κράτους και σε καμία περίπτωση δεν μου θυμίζουν ηθική και Αριστερή πολιτική.
Η ιδιωτική μεν, αλλά ήδη ενεργηθείσα δε, πραγματογνωμοσύνη που αφορά την γνησιότητα του ηχητικού ντοκουμέντου που κατέθεσε ο επιχειρηματίας στην Επιτροπή της Βουλής, αυξάνει την βεβαιότητά μας για την αλήθεια των όσων έχουν καταγραφεί, καθώς το πόρισμά της μιλά για γνήσια συνομιλία που δεν αποτελεί προϊόν συρραφής ή αλλοίωσης.
Όσον αφορά το αν η καταγραφή είναι παράνομη το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό. Απαιτείται στάθμιση ανάμεσα σε συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα και αρχές. Η νομολογία ποικίλλει, ενώ σημαντικό ρόλο στο νόμιμο ή μη της μαγνητοφώνησης, μπορεί να παίξει τόσο η επίκληση λόγων δημοσίου συμφέροντος, αλλά ίσως και ο χώρος όπου εκτυλίχτηκε η συνομιλία και αν αυτός χαρακτηρίζεται ως δημόσιος ή ιδιωτικός.
Κι ας έρθουμε τώρα στον «Μπίμπη». Ο Μπίμπης είναι το χαϊδευτικό του Νετανιάχου, για όσους δεν το ξέρατε. Ο Νετανιάχου, πρωθυπουργός του Ισραήλ, ζήτησε να εξεταστούν από την ελληνική κυβέρνηση (δηλαδή τότε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) τα θέματα που αφορούσαν τον επιχειρηματία Μιωνή, ο οποίος μάλιστα ζήτησε να γίνει και πρόξενος της Ελλάδας στο Ισραήλ – πράγμα που δεν έγινε – ώστε να γλιτώσει την δίωξή του για άλλα αδικήματα – κυρίως φορολογικά – που έχει διαπράξει. Ο κύριος Παππάς αναφέρει ότι δεν θα συναντούσε τον κ. Μιωνή, αν δεν το ήθελε ο Νετανιάχου! Δεν ξέρω τι συμπέρασμα βγάζετε εσείς, εγώ πάντως θέλω ακόμα να πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι ανεξάρτητο κράτος με ανεξάρτητη πολιτική ηγεσία (!) Ο κύριος Παππάς επιβεβαιώνει: «Δεν με νοιάζει. Εγώ πρέπει να σου πω κάτι, διότι ο Μπίμπη (σ.σ: Μπένγιαμιν Νετανιάχου) του ζήτησε τρία πράγματα και ο Τσίπρας του τα έκανε, ο Τσίπρας του ζήτησε 4-5, ο Μπίμπη του τα έκανε αμέσως». Κι όσον αφορά αυτό το γεγονός, η ΝΔ τηρεί σιγή ιχθύος!
Το μεγαλύτερο λάθος του ΣΥΡΙΖΑ είναι πως δεν είχε το σθένος να εγκαταλείψει την εξουσία, αν έβλεπε ότι το σύστημα είναι πιο δυνατό και θα τον «έτρωγε». Και είμαι σίγουρη ότι, αν συνέβαινε αυτό, ο λαός θα βρισκόταν στο πλευρό του. Τώρα, εκτός από την δειλία και τη ματαιοδοξία του, πληρώνει και το ότι ήθελε να «κάνει παιχνίδι» και δεν αναλαμβάνει ξεκάθαρα τις ευθύνες του. O ΣΥΡΙΖΑ, από καιρό έχει χάσει το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς, αφού έπαψε από το 2015 να ανήκει στον χώρο της.
