Με αφορμή το πρόσφατο βίντεο που διέρρευσε, όπου ιερέας έδιωξε από συσσίτιο τρανς γυναίκα, είναι καλό να θυμηθούμε πως οι Έλληνες είναι όλοι ίσοι ανεξαιρέτως ενώπιον του νόμου. Αυτή την έννομη πραγματικότητα φαίνεται να την «ξεχνούν» ορισμένοι.
Ευτυχώς για τις πολύ δύσκολες μέρες που βιώνουμε, το αγαθό αυτό είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένο σε πολλά δυτικό-ευρωπαϊκά κράτη. Αυτό ισχύει και κατα τον ελληνικό καταστατικό χάρτη. Το Σύνταγμα προβλέπει ρητώς την ισότητα όλων και συγκεκριμένα στο άρθρο 4.
Αναμφίβολα, στο πέρασμα των χρόνων αναδείχτηκαν πολλές οπισθοδρομικές τάσεις που δεν νοιάζονταν για τον απλό άνθρωπο και τα προβλήματα του αλλά προσπαθούσαν να τα καπηλευτούν προς όφελος τους. Αιώνες τώρα διαρκεί η μάχη ανάμεσα στην πρόοδο και την οπισθοδρόμηση και δυστυχώς αυτή η μάχη δεν φαίνεται να τελειώνει με κάποια τελική επικράτηση.
Τα πρόσφατα χρόνια της πανδημίας, πέραν του καθαρά υγειονομικού ενδιαφέροντος αυτών, είχαν και έναν χαρακτήρα καθαρά ανθρωποκεντρικό, ο οποίος έλειπε από τις κοινωνίες. Η πολιτεία και η εκκλησία, ως θεσμοί, οφείλουν πάνω από όλα τα αλλά να προτάσσουν τον άνθρωπο ως όν το οποίο αξίζει τιμή και σεβασμό και όχι κατάκριση ανάλογα με τις πεποιθήσεις, τον τρόπο ομιλίας, την καταγωγή και τον σεξουαλικο προσανατολισμό του.
Πρόσφατα γιορτάσαμε το Πάσχα, μετά την μεγάλη εβδομάδα η αλλιώς την εβδομάδα των παθών του Χριστού. Με ακόμα πρόσφατο το μήνυμα της Ανάστασης, πρέπει να θυμηθούμε γιατί ο Χριστός επέλεξε εκουσίως να σταυρωθεί. Διότι ήρθε να παραδοθεί στα δικά του δημιουργήματα χωρίς διακρίσεις, άκριτα και ολοκληρωτικά, χωρις εξαιρέσεις, κι αυτό είναι το μεγαλείο του. Ένα μεγαλείο πραγματικής, άδολης, ουσιαστικής αγάπης, ωστε με το αίμα του να σώσει το άνθρωπο από την αμαρτία και την φθορά.
Πέραν όμως αυτού του σκέλους, του καθαρά χριστιανικού και θεολογικού, υφίσταται και το κοινωνικό-πολιτικό σκέλος. Εν έτει 2022 δεν επιτρέπεται να υφίσταται κανενός είδους διάκριση και πολύ περισσότερο εμπαιγμός στην οποιαδήποτε διάκριση των ανθρώπων. Πολλώ δε μάλλον εντός των εκκλησιών, εντός του οίκου του Θεού.
Στον κόσμο του 21ου αιώνα δεν υπάρχουν άνθρωποι πρώτης και δεύτερης διαλογής και σίγουρα δεν υπάρχουν «μιάσματα» και άνθρωποι οι οποίοι δεν αξίζουν τον σεβασμό, την τιμή και ένα ζεστό πιάτο φαγητό, το οποίο έχει γίνει δυστυχώς περιζήτητο στις μέρες μας.
Μάλλον κάποιοι θεωρούν πως με την στομφώδη διατύπωση ρατσιστικών και εξευτελιστικών σχολίων και αρνούμενοι ακόμη και την προσφορά μιας μερίδας φαγητού, μη σεβόμενοι την σημασία και το κύρος της, εξασφαλίζουν μια θέση στην δήθεν κοινωνία των άριστων που οραματίζονται μακριά από μειονότητες. Ελπίζω κι εύχομαι να περιοριστούν τέτοιες φωνές γιατί είναι άκρως διχαστικές και διασύρουν την εκκλησία.
