Τα έντονα καιρικά φαινόμενα άφησαν γερό αποτύπωμα στην Αττική αλλά και σε ένα μεγάλο μέρος της χώρας το τελευταίο 24ωρο. Η κακοκαιρία «Ελπίς» ήρθε και δυστυχώς έκανε σαφές ότι η ελπίδα γι αυτή τη χώρα αγνοείται παντελώς. Τι κι αν συζητούσαμε το προηγούμενο δεκαήμερο για την επερχόμενη κακοκαιρία, τι κι αν οι μνήμες από τη «Μήδεια» είναι ακόμα νωπές, τι κι αν «ο κρατικός μηχανισμός είναι σε πλήρη ετοιμότητα», αν και το πρωινό της Δευτέρας ξημέρωσε στα λευκά το μέλλον πολλών συμπολιτών μας προμηνυόταν μαύρο.
Το ερώτημα είναι ένα και κατανοητό: «Τι συνέβη;»
Αγαπητοί αναγνώστες προσπαθώ πάντα μέσα από τα άρθρα μου να είναι εμπεριστατωμένα και επιστημονικά κατηρτισμένα. Με περίσσιο θάρρος λοιπόν και απόλυτη σιγουριά σάς απαντώ: «Τίποτα!». Συνέβη το απόλυτο τίποτα. Ο κρατικός μηχανισμός και η πολιτική προστασία ήταν απροετοίμαστοι και μάλιστα αδικαιολογήτως. Είδαμε μέσα σε 12 ώρες πώς ένας ολόκληρος μηχανισμός μπορεί να καταρρεύσει. Κλεισμένοι δρόμοι μέχρι και στο κέντρο της Αθήνας, αυτοκίνητα να γλιστρούν και να κόβουν την κυκλοφορία, κόσμο να μένει εγκλωβισμένος στο όχημα του ακόμη και για 12 ολόκληρες ώρες, επίσης για πάνω από 12 ώρες σπίτια να μένουν χωρίς ρεύμα…μέχρι και την Ελληνική Αστυνομία να βάζει διανομέα να κάνει τον τροχονόμο είδαμε! Και όλα αυτά στην πρωτεύουσα μιας ευρωπαϊκής χώρας εν έτει 2022!
Η κατάσταση δυστυχώς ξέφυγε και μόνο γέλιο δεν πρέπει να προκαλεί. Πώς είναι δυνατόν μία ΙΔΙΩΤΙΚΗ οδική αρτηρία να παραλύει και κόσμος να εγκλωβίζεται στην κυριολεξία στο όχημά του, μέσα στο πολικό ψύχος, να μένει εν τέλει από μπαταρία ή από βενζίνη, τη στιγμή που πληρώνει αδρά για τη συντήρηση και διατήρηση του οδικού αυτού άξονα ανεπηρέαστου από τέτοια φαινόμενα. Υπάρχει ή δεν υπάρχει αστική και ποινική ευθύνη για την εταιρία που ενώ έβλεπε την κατάσταση που επικρατούσε στον αυτοκινητόδρομο συνέχιζε να κρατά τα διόδια ανοιχτά και να εισπράττει κανονικά το αντίτιμο βάζοντας κι άλλους οδηγούς μέσα στον ήδη κολλημένο άξονα; Φτάσαμε στο σημείο να ευχαριστούμε το θεό που δεν είχαμε θάνατο από αυτή την κατάσταση και η εταιρία σε ανακοίνωσή της κατονόμαζε υπαίτιους τους «άπειρους και φοβισμένους οδηγούς».
Και παράλληλα με εκείνους που είχαν εγκλωβιστεί στους δρόμους πηγαίνοντας στο σπίτι τους, χιλιάδες πολίτες ήταν εγκλωβισμένοι στα σπίτια τους χωρίς ρεύμα ακόμη και για 13 ή 14 ώρες! Με θερμοκρασίες που ήταν σε πολλές περιοχές υπό του μηδενός, με δρόμους αδύνατο να τους διαβείς, εγκλωβισμένοι στο ίδιο τους το σπίτι δίχως ρεύμα δηλαδή χωρίς φώς, θέρμανση, ζεστό νερό, φαγητό, οικογένειες με παιδιά αλλά και ευπαθείς ομάδες. Δεν έχει ευθύνη τόσο η ΔΕΗ, που αποτελεί τον μεγαλύτερο πάροχο, όσο και οι υπόλοιποι πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας για αυτό το «Βατερλώ»; Ο ίδιος πολίτης που είδε τους τελευταίους μήνες το λογαριασμό του ρεύματος να εκτινάσσεται στα ύψη είναι ο πολίτης που σήμερα έμεινε 13 ώρες χωρίς ηλεκτρικό! Πόση υπομονή και πόσο κατανόηση πια να δείξει ο κόσμος όταν βλέπει ότι αυτός αποδίδει στο κράτος τα δέοντα και μάλιστα με το παραπάνω αλλά δεν λαμβάνει τίποτα σε αντάλλαγμα;
Είναι σίγουρο πως μετά από τέτοια ακραία φαινόμενα ο κόσμος αποζητά την απόδοση ευθυνών. Το ζήτημα ωστόσο είναι οι ευθύνες να αποδοθούν εκεί όπου αρμόζουν. Δήμοι και περιφέρειες όφειλαν να μεριμνήσουν αφενός για την κοπή επικίνδυνων δέντρων/κλαδιών πρίν την κακοκαιρία και αφετέρου για τη διατήρηση των, κεντρικών έστω, οδικών αξόνων καθαρών κατά τη διάρκεια της χιονόπτωσης. Φυσικά σε δρόμους, όπως η Λ. Μεσογείων ή η Λ. Μαραθώνος, που διαπερνούν πολλούς δήμους είναι απαραίτητη η συνδρομή του κεντρικού μηχανισμού. Από την άλλη μεριά το ρεύμα και η παροχή του έγκειται αμιγώς στη ΔΕΗ, τη ΔΕΔΔΗΕ αλλά και τον εκάστοτε πάροχο οι οποίοι πληρώνονται ακριβώς γι αυτό το σκοπό δηλαδή την επέκταση, τη συντήρηση αλλά και την άμεση αποκάτασταση του δικτύου.
Ζούμε στη χώρα που τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα, καιγόμαστε το ένα καλοκαίρι πίσω από το άλλο, θυμόμαστε τα αντιπλημμυρικά έργα μόνο όταν πνιγούμε και πλέον κηρύσσουμε «γενική αργία» με 20 πόντους χιόνι. Το κράτος με την παραμικρή αφορμή εμφανίζει εξόφθαλμα πλέον τις παθογένειές του και ήρθε η ώρα να πάψουν να υπάρχουν. Η χώρα πρέπει να πάψει να είναι λειτουργική μόνο με 25 βαθμούς κελσίου και ηλιοφάνεια!
ΥΓ.1. Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους βρέθηκαν εκεί έξω να παλεύουν στον παγετό να επιδιορθώσουν τις βλάβες υπηρετώντας πιστά το κοινωνικό σύνολο. Η μομφή του παρόντος άρθρου προφανώς δεν κατευθύνεται προς τους εργαζόμενους.
ΥΓ.2. Το παρόν άρθρο αποτελεί προϊόν αγανάκτησης και απογοήτευσης μετά από 13 ώρες στο σκοτάδι όντας μόλις 30χλμ μακριά από την Πλ. Συντάγματος. Παρακαλώ να μου συγχωρεθεί η όποια απαισιοδοξία. Παραμένω πιστός στη δυνητική αλλαγή και τη σωστή λειτουργία του κρατικού μηχανισμού.
