Ομολογώ ότι η προσέγγιση των σκηνοθεσιών στην Ελλάδα δε θα πάψει ποτέ να με εκπλήσσει. Από τη μια, είμαστε αυτοί που θα τρέξουμε να γεμίσουμε κάθε καλοκαίρι την Επίδαυρο για να δούμε για εκατοστή φορά Λυσιστράτη ή Πέρσες, εκθειάζοντας το μεγαλείο των μεγάλων ποιητών μας. Από την άλλη, φαίνεται πως το καλλιτεχνικό κίνημα διψά για αποδόμηση των μεγάλων τραγικών, αλλά και για μια γενικότερη διακωμώδηση αρχαίων κειμένων και αλλοίμονο σε αυτόν που θα τολμήσει (αν δε νιώσει ανίδεος) να αποφανθεί ‘’αυτό δεν είναι τέχνη’’ ή να αναρωτηθεί τι είδε.
Καλλιτέχνες σα την Λένα Κιτσοπούλου δε ξέρω τι μπορεί να σκέφτονται όταν μας κάνουν αναπαράσταση μιας έκτρωσης επί σκηνής με ένα μπαστούνι του σκι ή όταν βάζουν την –εξαιρετική κατά τα άλλα- Σοφία Κόκκαλη να επιδίδεται σε δήθεν στοματικό σεξ πάνω σε ένα πλαστικό πέος μη μπορώντας να αντισταθεί στην τάση της για αιμομιξία – καθότι κόρη του Οιδίποδα. Ίσως να σκέφτεται ότι είναι η Σάρα Κέιν στο Blasted, αλλά δεν είναι.
Έχουμε και λέμε λοιπόν. Τέσσερις σκιέρ έχουν προσκληθεί σε μια διάλεξη να μιλήσουν για την Αντιγόνη του Σοφοκλή και σθεναρά, με περίσσια σιγουριά, βάλλονται να αποδείξουν στον κόσμο πως εκείνοι κι αν είναι που γνωρίζουν από οικογενειακές τραγωδίες, ή από σωστό κρατικό μηχανισμό και τήρηση των νόμων, φέρνοντας ως παραδείγματα πως η κόρη του ενός δε θέλει να συνεχίσει το σκι αλλά να αρχίσει το τένις (μεγάλο πλήγμα για τον πατέρα), ή παραδείγματα από προσωπικές τους τραγωδίες, όπως το να μένεις έγκυος ενώ πας για πρωταθλητισμό και να αποφασίζεις να κάνεις έκτρωση μόνη σου στο βουνό χρησιμοποιώντας τον εξοπλισμό σου.
Πηγή εικόνας onasis.org
Ναι, αντιλαμβανόμαστε πως η Κιτσοπούλου θέλει να ειρωνευτεί τον φωτεινό παντογνώστη, ειδικό επί παντός του επιστητού Έλληνα, που όλα τα ξέρει και τίποτα δε του ξεφεύγει, όμως σίγουρα το χάνει στην εκτέλεση της ιδέας της, ειδικά όταν μετά από αυτό το παραστατικό παραλήρημα προσθέτει επί σκηνής μια πολική αρκούδα και έναν Άγιο Βασίλη, ακόμα και τον υπέρτατο Άγγελο Παπαδημητρίου ντυμένο χήρα, να περπατάει με τις γόβες του πάνω από μια αιμόφυρτη Αντιγόνη που χαροπαλεύει.
Πηγή εικόνας elculture
Βρισίδια, ωμές περιγραφές ανατριχιαστικών πράξεων, χοντροκομμένα και κρύα αστεία αναπαράστασης σεξ, κιτς σκηνικά αντικείμενα όπως ψεύτικα εντόσθια, στολές και εξοπλισμός σκί και πολύ ‘’αίμα’’ απαρτίζουν την ανεκδιήγητη αυτή performance. Η οποία μάλιστα είναι ζωντανή ως προς τα 2/3 της και το τελευταίο κομμάτι της είναι μαγνητοσκοπημένο. Εκεί είναι που η Αντιγόνη ξεκοιλιασμένη σέρνεται στους καθαρούς διαδρόμους της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Σταύρος Νιάρχος και παραληρεί πως αυτή φταίει που ‘κοπέλες σα τα κρύα τα νερά ερωτεύονται γέρους’’ (Οιδιπόδειο σύμπλεγμα).
Το – ο θεός να το κάνει – σουρεάλ ντελίριο, τελειώνει με δύο φύλακες να πιάνουν την Αντιγόνη επειδή κάπνιζε σε εσωτερικό χώρο και να την τοποθετούν σε ένα γυάλινο σκεύασμα- splatter, το οποίο είναι ο τάφος της ή αιώνια φυλακή της. Και σκεφτείτε πως αυτά δεν είναι ούτε τα μισά highlights της παράστασης.
Πηγή εικόνας elculture
Η Λένα Κιτσοπούλου, είναι μια αντιθεατρική περσόνα, ωμή, με παραληρηματικά κείμενα που προσεγγίζει τη θεατρική τέχνη μέσα από την προσπάθεια της να αποδημήσει τα κακώς κείμενα της κοινωνίας, που πολλές φορές πιστέψτε με θα πιάσετε τον εαυτό σας να ταυτίζετε. (προτείνω το έργο της Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.ΛΑ.). Οφείλουμε όμως να αναρωτηθούμε, μήπως τελικά ο κυνισμός της έχει τα αντίθετα αποτελέσματα;
