Είναι πραγματικά εντυπωσιακή η ευκολία με την οποία, κάποιοι στη προσπάθειά τους να στοχοποιήσουν τον Πρωθυπουργό, δε διστάζουν να εμπλέξουν στην κριτική τους αυστηρά ιδιωτικά θέματα και μέλη της οικογένειας του. Τελευταίο θύμα τους υπήρξε η κόρη του, η οποία επέλεξε το Πανεπιστήμιο Yale για τις σπουδές της. Έκανε όμως το λάθος, όπως και άλλα παιδιά πολιτικών, να φέρει το επώνυμο του Πρωθυπουργού…
Πιο επεξηγηματικά, για να κάνω μια εισαγωγή στο θέμα θα ήθελα πρωτίστως να κάνω μια μνεία στη περίφημη φράση «δεν υπάρχουν ειδήσεις τον Αύγουστο» του Ουμπέρτο Έκο. Διαβάζοντας επιπόλαια τη φράση αυτή, η πρώτη εντύπωση που μας δίνεται είναι πως δεν γράφονται σημαντικές ειδήσεις τον Αύγουστο, η οποία όμως είναι εσφαλμένη. Στην πραγματικότητα ο Ουμπέρτο Έκο έγραψε τη φράση αυτή το καλοκαίρι του 1990 όπου βρισκόταν σε διακοπές ενώ ο Πόλεμος του Κόλπου βρισκόταν προ των πυλών. Ο Έκο συνειδητοποίησε πως οι εφημερίδες κατακλύζονταν από ολοκληρωμένα και περιεκτικά άρθρα, ενώ αντίθετα υπήρχε έλλειψη «ειδήσεων». Το φαινόμενο αυτό αποδίδεται στο γεγονός ότι το καλοκαίρι και εν καιρώ διακοπών λιγοστοί έχουν διάθεση για αναζήτηση άχρηστων πληροφοριών που μεγαλοποιώντας τες τις μετατρέπουν σε «ειδήσεις».
Μολαταύτα, αρκετοί από τον πολιτικό και μη χώρο παρ όλο που το ημερολόγιο μας υπενθυμίζει πως είναι Αύγουστος δεν δίστασαν να μετατρέψουν μια απλή πληροφορία σε είδηση με προφανή σκοπό τη στοχοποίηση του πρωθυπουργού. Αναφέρομαι στην έναρξη φοίτησης της κόρης του Πρωθυπουργού στο Πανεπιστήμιο Yale. Ασφαλώς η κριτική που δέχτηκε ήταν σφοδρή καθώς και δεν έλλειψαν τα γνωστά fake news από πολιτικά στελέχη για τα χρήματα που πρόκειται να δοθούν στο συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο. Προτιμότερο όμως είναι να αναφερθούμε σε αριθμούς και ακριβή ποσά. Τα δίδακτρα φοίτησης στο εν λόγω Πανεπιστήμιο ανέρχονται σε 32.515 δολάρια το χρόνο συμπεριλαμβανομένης και της διαμονής. Συνεπώς με πρόχειρους μαθηματικούς υπολογισμούς γνωρίζοντας πως η φοίτηση είναι τεταρτοετής το ποσό των 250.000 που υποστήριξε ο κύριος Πολάκης αντιλαμβανόμαστε πως αποτελεί μια διαστρεβλωμένη πραγματικότητα. Σαφέστατα μπορεί το ποσό να μην ανέρχεται σε 250.000 δολάρια δεν παύει όμως να είναι αρκετά υψηλό, γύρω στα 120.000 δολάρια.
Σε αυτό το σημείο είναι καλό να υπενθυμίσουμε πως σε μία κοινωνία που έχει ολοένα και περισσότερες απαιτήσεις από τους νέους σε επίπεδο σπουδών, ο αριθμός των ανθρώπων που επιλέγουν σπουδές σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού και ιδιαίτερα της Κύπρου αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς. Άνθρωποι που ανήκουν στη μεσαία τάξη με πολλές δυσκολίες και στερήσεις επιλέγουν να δαπανούν μεγάλα ποσά προκειμένου τα παιδιά τους να λάβουν μια υψηλού επιπέδου μόρφωση μέσα σε έναν χώρο που θυμίζει Πανεπιστήμιο και όχι ένα στέκι ανθρώπων με συγκεκριμένες μη ακαδημαϊκές επιδιώξεις ζωής. Όσοι αρνούνται τα προαναφερθέντα αποδεικνύουν πως εθελοτυφλούν στη παρακμιακή κατάσταση ορισμένων Πανεπιστημίων και αντιτίθενται σε οποιαδήποτε αλλαγή τείνει να συντελεστεί, γιατί μάλλον ξεβολεύει τους επωφελούμενους από αυτήν.
Συνεπώς, όταν η οικονομική σου δυνατότητα στο επιτρέπει δεν θα επιλέξεις τη καλύτερη επιλογή για το παιδί σου; Δεν θα επιλέξεις έναν χώρο ασφαλή που πρωταρχικός στόχος θα είναι η μάθηση και η εμβάθυνση στη γνώση και όχι ο κομματικός προσηλυτισμός; Άραγε εάν φέρεις το επώνυμο ενός Πρωθυπουργού υπάρχει περίπτωση να βιώσεις bullying από αντίθετους στις πολιτικές προτιμήσεις του γονέα σου, σε ένα εντός Ελλάδος πανεπιστήμιο, ή όχι;
Κάποιοι σε αυτό το σημείο θα ισχυριστούν πως τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει σε αρκετά από τα ελληνικά Πανεπιστήμια. Μάλλον είτε δεν έχουν υπάρξει φοιτητές κρατικού Πανεπιστημίου είτε εθελοτυφλούν σκοπίμως.
Έτσι λοιπόν εξηγείται το ηθικό σκέλος του γιατί η κόρη του Έλληνα Πρωθυπουργού δεν επιλέγει ελληνικό Πανεπιστήμιο για τις σπουδές της. Άλλωστε, ακόμη και αυτό να έπραττε δεν νομίζω πως κανείς θα επικροτούσε αυτή την απόφαση αφού τα γεγονότα μας έχουν δείξει ότι ασκείται κριτική άνευ όρων και ουσίας σε κάθε κίνηση πολιτικών. Υπενθυμίζουμε το πρόσφατο συμβάν που εκτιλύχθηκε όταν ο γιός του Πρωθυπουργού υπηρέτησε τη θητεία του στη μεθόριο και αρκετοί έσπευσαν να χαρακτηρίσουν αυτή τη κίνηση ως επικοινωνιακό παιχνίδι με σκοπό να επωφεληθεί ο Πρωθυπουργός.
Πρέπει κάποτε να σταματήσει αυτή η μάστιγα των τελευταίων δεκαετιών, σύμφωνα με την οποία «πυροβολούμε» τις οικογένειες πολιτικών, με γμώμονα να στοχοποιήσουμε σημαίνοντα θεσμικά πρόσωπα, εξυπηρετώντας έτσι τις εκάστοτε αντιπολιτευτικές επιταγές. Το «αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα» δεν ισχύει και πρέπει να σταματήσει ανεξαρτήτως ιδεολογικών και κομματικών προτιμήσεων.
