Είσαι λάτρης των βιβλίων και της ατομικής εξέλιξης; Νιώθεις ότι η σύγχρονη κοινωνία χρειάζεται ριζική αλλαγή; Τότε το βιβλίο «Ο Επαναστάτης της Αβύσσου», του Μηνά Στραβοπόδη*, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Αρμός», είναι ένα μυθιστόρημα που αξίζει να διαβάσεις.
Πώς εκτυλίσσεται, λοιπόν, η ιστορία;
Ένας ανώνυμος συγγραφέας, που είναι και πρωταγωνιστής, και ένας αφηγητής, που έχει βαλθεί να συνεχίσει τον σκοπό του πρωταγωνιστή – συγγραφέα. Έχει βαλθεί να συνεχίσει τον σκοπό αυτό που βρήκε μέσα στις λασπωμένες σελίδες ενός μη εκδομένου βιβλίου, έναν σκοπό που του άλλαξε την ζωή, του άλλαξε την κοσμοθεωρία.
Ο πρωταγωνιστής, ένας αντι-ήρωας, μάχεται. Μάχεται με τον εαυτό του, μάχεται με την κοινωνία, μάχεται με την εξουσία, μάχεται εν τέλει με την αιωνιότητα. Ένας αγώνας που έρχεται σε πλήρη παραλληλία με την Θεία Κωμωδία του Δάντη.
Με σύμμαχους ένα μυστηριώδη γεράκο και τον ποιητή Δάντη, ο πρωταγωνιστής ξεκινά έναν αγώνα που αποτελείται και αυτός από τρία στάδια: την Προσωπική Κόλαση, που επί της ουσίας είναι η προσωπική μάχη του πρωταγωνιστή, είναι η εσωτερική επανάστασή του, το Καθαρτήριο, που είναι το μεταβατικό αυτό στάδιο που ο αντι- ήρωας αποκρυσταλλώνει το νόημα της προσωπικής του επανάστασης, την ολοκληρώνει και προετοιμάζεται υποσυνείδητα για το τρίτο και τελευταίο στάδιο, αυτό της Κοινωνικής Κόλασης.
Στο τελευταίο αυτό στάδιο, ο εσωτερικός αγώνας του πρωταγωνιστή, γίνεται πλέον εξωτερικός, γίνεται μια ιδιότυπη κοινωνική επανάσταση, που ωστόσο την ξεκινά μόνος του.
Με άλλα λόγια ο επαναστατημένος άνθρωπος παλεύει να εξωτερικεύσει αυτό που έχει ήδη πετύχει με το βαθύτερό του εαυτό. Τέλος, φαινομενικά η κάθαρση δεν έρχεται, μα ουσιαστικά, εν τέλει, υπάρχει κάθαρση. Παρά την τραγικότητα της κατάστασης και παρά τη σκληρή πραγματικότητα, ο αναγνώστης συνειδητοποιεί πως υπάρχει ελπίδα.
Μέσα στους δρόμους των Βρυξελλών, της Φλωρεντίας, της Βουδαπέστης, της Αθήνας και του Πειραιά και με φόντο μια πανδημία, την έξαρση της ακροδεξιάς βίας και έναν φλεγόμενο Δυτικό Πολιτισμό, η τραγική φιγούρα του πρωταγωνιστή αγωνίζεται διαρκώς, παλεύοντας να εκπληρώσει δύο αιτήματα: μια όμορφη, απλή και ευτυχισμένη καθημερινότητα και μια δίκαιη κοινωνία απαλλαγμένη από το μίσος για το διαφορετικό, απαλλαγμένη από την μισαλλοδοξία και την αδικία.
Μα στο τέλος της ημέρας, ο πρωταγωνιστής κάνει τον αγώνα αυτό, κάνει την πάλη αυτή, συμφιλίωση και δημιουργεί έναν νέο κόσμο, από χαρτί και μελάνι μονάχα, μέσα σε έναν άλλο κόσμο πιο σύνθετο. Η συμφιλίωση αυτή είναι συμφιλίωση με την αιωνιότητα. Ο πρωταγωνιστής πεθαίνει στην προσπάθειά του να μην πεθάνει ποτέ.
Τα χαρακτηριστικά του βιβλίου
«Ο Επαναστάτης της Αβύσσου» είναι ένα κοινωνικό – πολιτικό μυθιστόρημα με έντονα δοκιμιακά στοιχεία. Ο συγγραφέας ισορροπεί μεταξύ ρεαλισμού και μαγικού «ρεαλισμού», χρησιμοποιώντας σε ορισμένες περιστάσεις εξαιρετικά λυρική γλώσσα, ούτως ώστε να μπορέσει να αποδώσει εναργέστερα την ευτυχισμένη ή τραγική κατάσταση που βρίσκεται την εκάστοτε στιγμή ο ήρωας – ή μάλλον ο αντι-ήρωας.
Στο έργο αυτό τίθενται προβληματισμοί, προβληματισμοί που αφορούν, τόσο στο άτομο μεμονωμένα, όσο και στην κοινωνία ως σύνολο. Τα μηνύματα κοινωνικοπολιτικά φαίνεται να αφορούν στην επικαιρότητα, διατηρούν, ωστόσο, το διαχρονικό τους χαρακτήρα. Ο απώτερος σκοπός είναι ο επαναπροσδιορισμός του ατόμου, του κάθε ατόμου, που με τη σειρά του θα οδηγήσει στον επαναπροσδιορισμό της κοινωνίας, απομακρύνοντας από αυτήν σαθρά χαρακτηριστικά, που από συνήθεια οι άνθρωποι συνεχίζουν να αναπαράγουν.
Ο επαναστάτης είναι ο αντι-ήρωας, ένας τρελός – ή μάλλον ένας φαινομενικά τρελός – μέσα σε μια κοινωνία γνωστικών. Ωστόσο, καθώς το έργο προχωρά, ο αναγνώστης θα αμφισβητήσει πολλές φορές το ποιος είναι τελικά ο τρελός. Οι ρόλοι μεταξύ πρωταγωνιστή και κοινωνίας αλλάζουν συνεχώς με αποτέλεσμα να αφήνεται στην κρίση του κάθε αναγνώστη το ποιος τελικά ανήκει στην πλευρά των τρελών και ποιος όχι.
Όσο για την άβυσσο, αυτή μπορεί να είναι η ζωή του ήρωα – η ζωή του κάθε ανθρώπου, γι’ αυτό άλλωστε ο ήρωας είναι ανώνυμος – αλλά η άβυσσος μπορεί να είναι και η πραγματικότητα.
Εν κατακλείδι, το νόημα του έργου μπορεί να συνοψιστεί στη φράση του Βίκτωρ Ουγκό από τους «Άθλιους», την οποία ο αναγνώστης βρίσκει πριν τον πρόλογο του βιβλίου:
«Ο ανεμόμυλος δεν υπάρχει πια, υπάρχει, όμως, ακόμα ο άνεμος».
Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο, καθώς και να το αγοράσετε ηλεκτρονικά στην ιστοσελίδα των εκδόσεων «Αρμός», με ένα κλικ εδώ.
*Ο Μηνάς Στραβοπόδης γεννήθηκε το 1997 στη Ζάκυνθο. Είναι απόφοιτος Διεθνών Σχέσεων & Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Πειραιώς, ενώ είναι και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στις Σπουδές Πολέμου του King’s College London. Είναι Διεθνολόγος και Πολιτικός Αναλυτής. Έχει εργασθεί σε ερευνητικά κέντρα και ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, καθώς επίσης και ως ασκούμενος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο «Επαναστάτης της Αβύσσου» αποτελεί το πρώτο του μυθιστόρημα.
