Άποψη του εξωτερικού συνεργάτη, Στέλιου Μήλιου.
Η 12η Αυγούστου έχει ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας, η οποία επικεντρώνεται στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε οι νέοι ανά τον κόσμο ποικίλουν. Φτωχοί, πλούσιοι, πρόσφυγες, μετανάστες, φυλακισμένοι.. όλοι τους αντιμετωπίζουν διαφορετικά προβλήματα.
Άλλοι περισσότερα και άλλοι λιγότερα. Άλλοι πιο δύσκολα και άλλοι πιο εύκολα.
Αυτός ο διαχωρισμός είναι λογικός, αφού στον 21ο αι. που διανύουμε, οι έννοιες της ισότητας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης είναι κάπου χαμένες στο διάστημα στην ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζουν τα κράτη.
Ας δούμε λοιπόν κάποια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε οι νέοι στην Ελλάδα.
Άνεργοι… νέοι κάτω από τα όρια της φτώχειας, μαθητές αντιμέτωποι με ένα συντηρητικό και οπισθοδρομικό εκπαιδευτικό σύστημα, φοιτητές χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα, απόφοιτοι χωρίς εργασία… νέοι χωρίς δική τους στέγη.
Για ποια Παγκόσμια Ημέρα συζητάμε και ποιο μέλλον…;
Σε μια κοινωνία όπου οι ανισότητες αυξάνονται διαρκώς… Μαθητές και μαθήτριες εκπαιδεύονται σε ένα σχολικό περιβάλλον που στοχεύει στη στείρα αποστήθιση. Μαθητές που πολλές φορές δεν έχουν πρόσβαση στη μάθηση. Μαθητές που πολλές φορές δεν έχουν κολατσιό στα διαλείμματα… Φοιτητές χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα σε αρκετές σχολές. Φοιτητές που παρατάνε τις σπουδές τους, γιατί δεν μπορούν να τα αντεπεξέλθουν οικονομικά. Φοιτητές που εργάζονται και σπουδάζουν συγχρόνως. Απόφοιτοι χωρίς εργασία. Νέοι και νέες που θέλουν να ξεκινήσουν τη ζωή τους, χωρίς όμως να δίνονται προοπτικές και κίνητρα… Αυτά και άλλα πολλά…
Τώρα ζούμε στην εποχή της πιο κρίσιμης και επικίνδυνης πανδημίας…
Ας δούμε και κάτι ακόμη..
Ζούμε σε μια χώρα, όπου η πλειοψηφία των πολιτικών δεν ενδιαφέρεται για τους νέους.
Οι πολιτικοί δεν έχουν γνώση για τα προβλήματα μας… Δεν έχουν ιδέα για τις ικανότητες μας..
Πολιτικοί που ενδιαφέρονται μόνο για τα παιδιά των κομματικών σωλήνων..
Επίσης, πάρα πολλοί από εμάς κατοικούμε σε πόλεις, όπου οι Δήμοι δεν έχουν κανένα σχέδιο για εμάς…
Υπάρχουν όμως και ευθύνες που βαραίνουν εμάς τους νέους.
Πρώτα από όλα αποδεχόμαστε όλα τα παραπάνω, χωρίς να κάνουμε κάτι.
Οι μαθητές στα σχολεία φοβούνται να αντιδράσουν..
Φοιτητές στα Πανεπιστήμια καταπατούν την ελευθερία του λόγου. Νέες και νέοι φωνάζουν χωρίς να προτείνουν..
Κανένας όμως δεν μπορεί να μας κατηγορήσει για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε.
Κανένας δεν μπορεί να μας κατηγορήσει για όλα όσα μας επιρρίπτουν καθημερινώς.
Οι λύσεις και οι απαντήσεις που θα δώσουμε είναι αναγκαίες και γι’ αυτό πρέπει να είναι άμεσες.
Πρέπει να πορευόμαστε με αξίες, όπως η δημοκρατία, η αλληλεγγύη και η κοινωνική δικαιοσύνη. Πρέπει, όπου βρισκόμαστε, να τονίζουμε όλα τα παραπάνω.
Πρέπει να δημιουργηθούν ομάδες νέων σε κάθε γειτονιά, χωριό, πόλη και πανεπιστήμιο, που θα δρουν με στόχο την πρόοδο και την ανάπτυξη των δεξιοτήτων μας.
Πρέπει να διαμορφώσουμε νέους όρους και νέες συνθήκες στην πολιτική…
Το παρόν είναι εδώ γεμάτο προκλήσεις και δυσκολίες… το μέλλον ας είναι αυτό που εμείς θα οικοδομήσουμε με αξίες και ηθική.
Πηγή εικόνας: nepalisansar.com
