Της εξωτερικής συνεργάτιδος, Δέσποινας Τόβα,
Την δεκαετία του ’80, κάπου στα στενά του Σικάγο στο Ιλλινόϊς των ΗΠΑ, δημιουργήθηκε η ανάγκη για μια νέα μορφή ποίησης. Μια ποίηση που θα ξέφευγε από τις ακαδημαϊκές αίθουσες και θα ζωντάνευε στα jazz μπαράκια, στους δρόμους και στις πλατείες κάνοντάς την προσιτή σε όλους, χωρίς να προϋποθέτει ειδικές γνώσεις, μόνο αγάπη για την τέχνη και την έκφραση.
Έτσι δημιουργήθηκε το Slam poetry.
Αν και στα ελληνικά δεν μεταφράζουμε τον όρο, θα μπορούσαμε, αποδίδοντας τη σημασία του να τον ερμηνεύσουμε ως «ανταγωνιστική ανάγνωση ποίησης». Ιδρυτής του slam υπήρξε ο οικοδόμος και ποιητής Marc Kelly Smith, ο οποίος νιώθοντας ότι οι άνθρωποι είχαν χάσει το πάθος τους για την ανάγνωση ποίησης, αποφάσισε να βρει έναν τρόπο για να το επαναφέρει. Προσέγγισε τον ιδιοκτήτη του jazzbar «GreenMill» και του πρότεινε να καθιερώσουν μια ποιητική μονομαχία κάθε Κυριακή βράδυ.
πηγή εικόνας: vocal media
Το Slam poetry αφορά έναν ποιητικό διαγωνισμό όπου ο ίδιος ο καλλιτέχνης απαγγέλει ζωντανά τα έργα του στη σκηνή. Είναι ένα μονοπάτι ανάμεσα στον ποιητή και την άμεση επαφή του με το κοινό. Πρόκειται για τον συνδυασμό γραφής, εκτέλεσης και συμμετοχής του κοινού σε μια ποιητική μονομαχία. Ο καθένας από τους συμμετέχοντες απαγγέλει έργα, όχι μεγαλύτερης διάρκειας από τρία λεπτά, τα οποία βαθμολογούνται από το 1 έως το 10 από τυχαία επιλεγμένους κριτές μέσα από το κοινό.
Τα slam ποιήματα κρίνονται τόσο από την απόδοση του καλλιτέχνη, όσο και από το περιεχόμενο και το ύφος των έργων, τα οποία συχνά αφορούν κοινωνικές αδικίες, προκαταλήψεις και ανισότητες. Η συμμετοχή του κοινού στο τέλος κάθε performance μπορεί να επηρεάσει το τελικό αποτέλεσμα και την γνώμη των κριτών, αφού ενθαρρύνεται να χειροκροτήσει, να σφυρίξει και να ζητωκραυγάσει τον καλλιτέχνη που του άρεσε ή ακόμα και να γιουχάρει εκείνον που δεν του άρεσε.
πηγή εικόνας: Westword
Το slam σήμερα αποτελεί ένα ξεχωριστό κίνημα στην ποίηση ακολουθώντας τις δικές του ελεύθερες συμβάσεις και βρίσκει απήχηση κυρίως σε νέους ποιητές/τριες διαφορετικών καταβολών, ως μια δύναμη εκδημοκρατισμού. Ως μορφή τέχνης έχει καταφέρει να επηρεάσει πολλές πτυχές του σύγχρονου πολιτισμού, όπως πολιτικά κινήματα, μέσα ενημέρωσης, λογοτεχνία και ψυχαγωγία. Ωστόσο, αρκετοί ποιητές δεν συμφωνούν πως η ανταγωνιστική και ανεπίσημη φύση των slam ποιημάτων σχετίζεται με την ποίηση.
Αν και το slam poetry ξεκίνησε, όπως αναφέραμε στις ΗΠΑ, γρήγορα ταξίδεψε στον Καναδά, σε πόλεις της Ευρώπης και στην Ιαπωνία. Μάλιστα, πλέον έχει καθιερωθεί επίσημα και στην Ελλάδα. Η ομάδα του poetryslam.gr διοργανώνει τουρνουά ποίησης slam σε μηνιαία βάση, ξεκινώντας από όμορφα μαγαζάκια της Αθήνας με σκοπό να επισκεφθεί κι άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Όπως δηλώνει η ομάδα του Poetryslam.gr:
«Το PoetrySlamGr είναι ένα project που προέρχεται από την αγάπη της ομάδας μας για την ποίηση και την εξέλιξή της, σε μια εποχή που η ανάγκη για έκφραση δεν περιορίζεται μόνο στη μουγκή παρουσία μιας ιδέας από σιλικόνη, αλλά αναζητά την κραυγή του σώματος και την πολύτιμη ονείρωξη των συναισθημάτων. Ο βασικός λόγος της δημιουργίας του PoetrySlamGr, είναι η δημιουργία μιας σκηνής προς όλα τα άτομα που έχουν κάτι να πουν».
Συμμετοχή μπορεί να δηλώσει οποιοσδήποτε, αρκεί να προετοιμάσει δυο πρωτότυπα ποιήματα τριών λεπτών. Είναι μια ευχάριστη εμπειρία τόσο για τους ποιητές όσο και για το κοινό που απολαμβάνει ελεύθερα ποίηση πίνοντας το ποτό του.
πηγή εικόνας: GW Magazine Archives
“I wanted to be so many things.
Bigger than I was.
A tall tower of building blocks.
A shoelace tied so fast.
Jelly spread smoothly
to the corners of the bread.”
– Marc Kelly Smith, I wanted to be
