Ο Jason deCaires Taylor «έχτισε» ένα υποβρύχιο μουσείο στην ακτή των Καννών. Είναι η πρώτη του εγκατάσταση στη Μεσόγειο. Το μουσείο, το οποίο άνοιξε την 1η Φεβρουαρίου 2021, διαθέτει μια σειρά από έξι τρισδιάστατα πορτρέτα, το καθένα ύψους άνω των δύο μέτρων και βάρους δέκα τόνων. Τοποθετημένα σε βάθος μεταξύ δύο και τριών μέτρων, αυτά τα έργα τέχνης βρίσκονται σε περιοχές με λευκή άμμο, στο προστατευόμενο νότιο τμήμα του νησιού Île Sainte-Marguerite.
Το μουσείο έχει χρηματοδοτηθεί από το Δήμο των Καννών έπειτα από ανάθεση του δήμαρχου, David Lisnard. Χρειάστηκε πάνω από 4 χρόνια για να ολοκληρωθεί και πλέον είναι ανοιχτό για τους δύτες, επαγγελματίες ή ερασιτέχνες. Περιβάλλεται από κρυστάλλινα νερά και βρίσκεται πολύ κοντά στην ακτή. Ο γλύπτης εξηγεί ότι τα έξι έργα τέχνης βασίζονται σε πορτρέτα μελών της τοπικής κοινότητας, καλύπτοντας μια σειρά ηλικιών και επαγγελμάτων. Για παράδειγμα, ο Maurice είναι ένας 80χρονος ψαράς και εμφανίζεται μαζί με την Anouk μία 9χρονη μαθήτρια.
Κάθε πρόσωπο χωρίζεται σε δύο μέρη, το εξωτερικό μέρος μοιάζει με μάσκα. Το θέμα των μασκών συνδέεται με την ιστορία του νησιού καθώς είναι γνωστή ως η τοποθεσία όπου φυλακίστηκε ο «άντρας με το σιδηρούν προσωπείο». Η μάσκα που χωρίζεται στα δύο, ταυτόχρονα είναι μία μεταφορά στον ωκεανό. Η μία πλευρά της μάσκας απεικονίζει τη δύναμη, την ανθεκτικότητα, την άλλη την ευθραυστότητα και και τη φθορά.
πηγή εικόνων: Instagram/@jasondecairestaylor
«Από τη γη, βλέπουμε την επιφάνεια, ήρεμη και γαλήνια, ή ισχυρή και μαγευτική», λέει ο Jason deCaires Taylor, του οποίου το έργο στοχεύει να τραβήξει την προσοχή στη θάλασσα ως μια εύθραυστη βιόσφαιρα σε επείγουσα ανάγκη για προστασία. Αυτή είναι η θέα της μάσκας της θάλασσας. Ωστόσο, κάτω από την επιφάνεια είναι ένα εύθραυστο, ισορροπημένο οικοσύστημα, το οποίο συνεχώς υποβαθμίζεται και μολύνεται με την πάροδο των ετών από την ανθρώπινη δραστηριότητα» επισημαίνει.
Η θέση των γλυπτών ήταν προηγουμένως μια περιοχή αχρησιμοποίητων θαλάσσιων υποδομών. Μέρος του έργου αποτέλεσε και μια σημαντική εκκαθάριση του χώρου, αφαιρώντας συντρίμμια – όπως παλιούς κινητήρες και αγωγούς- από την θαλάσσια περιοχή για να δημιουργηθεί χώρος για την εγκατάσταση των έργων τέχνης. Τα τεράστια γλυπτά, είχαν ειδικό σχεδιασμό και φιλοτεχνήθηκαν από υλικά με ουδέτερο ph, για να προσελκύσουν θαλάσσια πανίδα και χλωρίδα. Στην περιοχή δεν υπάρχουν πλέον σκάφη, γεγονός που την καθιστά ιδανική για ασφαλή κολύμβηση με αναπνευστήρα και κατάδυση.
Πηγή αναδημοσίευσης: lifo.gr
