Έχει γραφεί πολλές φορές η σημασία της Γερμανίας, τόσο για την Ελλάδα όσο και για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, καθώς από αυτό το κέντρο εξουσίας εκπορεύονται οι ηγεμονικές πολιτικές και κυρίως οικονομικές αποφάσεις. Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση, κρίνοντας από τις δημόσιες δηλώσεις της, υποστηρίζει πως προσπαθεί να απαγκιστρωθεί από την γερμανική κηδεμονία, η οποία πρέπει να τονίσουμε πως επέβαλε τον ζουρλομανδύα της ακανθώδους λιτότητας στην Ε.Ε. και εν πολλοίς καθόρισε (και συνεχίζει να καθορίζει) την εξωτερική πολιτική της.
Είναι φανερό πλέον πως η Γερμανία της προόδου, της αξιοκρατίας και της επίτευξης δύσκολων στόχων μάλλον αποτελεί απλή ανάμνηση. Η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, η τρίτη μακροβιότερη Καγκελάριος της Γερμανίας και η δεύτερη μακροβιότερη καγκελάριος της ενοποιημένης Γερμανίας μετά τους Αντενάουερ και Κολ, ετοιμάζεται να περάσει στην ιστορία καθότι τον Σεπτέμβριο 2021 θα διεξαχθούν οι πρώτες εκλογές που εκείνη δεν θα βρίσκεται στο τιμόνι της άλλοτε κραταιά κεντροδεξιάς συμμαχίας.
Η κούρσα των διαδόχων της Μέρκελ κατάφερε να μας δείξει πόσο διχασμένη είναι η κοινή γνώμη στη Γερμανία. Ας δούμε ποια είναι τα κεντρικότερα πρόσωπα.
Από την μία υπάρχει ο Άρμιν Λάσετ, ο οποίος και τελικώς έλαβε το χρίσμα για πρόεδρος του CDU αλλά και για την καγκελαρία. Πρόκειται όμως για άνθρωπο που πατρονάρεται από τον γνωστό, εντός κι εκτός Γερμανίας, και άκαμπτο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Έπειτα έχουμε τον Φρίντριχ Μέρτς. Πρόκειται για έναν εξωτερικά ήρεμο και πράο δικηγόρο, ο οποίος δούλεψε παρασκηνιακά και τελικά έφτασε αρκετά κοντά στο χρίσμα. Όμως η πολιτική γράφεται με τις ανατροπές και όχι με την πεπατημένη και σίγουρα δεν αποτυπώνεται απλώς στις δημοσκοπήσεις. Ο Μέρτς περνά στο παρασκήνιο, τουλάχιστον προς ώρας, αν και θεωρείται βέβαιο πως σε μια ενδεχόμενη ήττα της χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης θα αμφισβητήσει ανοιχτά την ηγεμονία του Λάσετ.
Ένα ακόμη πρόσωπο που απασχόλησε την γερμανική και όχι μόνο γνώμη είναι ο Βαυαρός πρωθυπουργός Μάρκους Σέντερ, ο οποίος αν και αρκετά πιο δημοφιλής την τελευταία στιγμή έκανε πίσω στο χρίσμα για την καγκελαρία υπέρ του Λάσετ. Εδώ πρέπει να τονίσουμε πως μια πολύ εύστοχη φράση ήταν πως «αν και δεν φαίνεται ακόμα, όταν θα έρθει η ώρα, ο άχρωμος Λάσετ θα συσπειρώσει γύρω του». Μένει να φανεί λοιπόν.
Συναινετικός ο Λάσετ, αλλά αρκεί; Υπάρχει περίπτωση το CDU να χάσει την καγκελαρία;
Το σίγουρο είναι πως οι εκλογές για τον Λάσετ δεν θα είναι καθόλου εύκολες καθώς αν κάνει την ανατροπή και περάσει μπροστά από τους πράσινους, που αυτή τη στιγμή έχουν ένα μέσο προβάδισμα περίπου 7%, τότε θα πρέπει να αποδεχτεί τις μεγάλες απώλειες και να ψάξει νέους συναινετικούς τρόπους για να σχηματίσει κυβέρνηση.
Η Άνναλένα Μπέρμποκ, η υποψήφια καγκελάριος των πρασίνων, σηκώνει ήδη τους τόνους, ασκώντας εντονότατη κριτική στο CDU αναφορικά με τις πολιτικές που εφαρμόζονται στην εξωτερική, οικονομική και εσωτερική πολιτική. Οι πράσινοι επιζητούν μια σκληρότερη στάση απέναντι στη Ρωσία και την Τουρκία, ενώ υποστηρίζουν και την μετάβαση στο πράσινο μοντέλο ανάπτυξης, βασισμένο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες.
Από το 2021, όπως μας δηλώνουν επίσημα χείλη, πολλά πράγματα θα αλλάξουν στην παγκόσμια σκακιέρα. Ίσως μια από τις, κατά την άποψή μου, φιλόδοξες αλλαγές να είναι να δούμε στη βόρεια χώρα των 84 εκατομμυρίων ανθρώπων, την πρώτη πράσινο οικολόγο καγκελάριο και την δεύτερη γυναίκα στην ιστορία του θεσμού. Το αν ο νέος καγκελάριος, όποιος και αν είναι αυτός, θα κρατήσει μια πιο μετριοπαθή στάση ή αν θα ξαναβρεί το βηματισμό της Γερμανίας, ο οποίος έχει ομολογουμένως χαθεί λόγω της παράδοξης επιλογής συμμάχων και πολιτικών, θα αποδειχτεί στο προσεχές διάστημα.
