Άρθρο της εξωτερικής συνεργάτιδος, Σταυρούλας Παπανδρέου,

Η 1η Δεκεμβρίου είναι αφιερωμένη στον αγώνα κατά του ιού HIV. Γνωρίζουμε όμως στην πραγματικότητα τι είναι ο HIV;

AIDS: πώς μεταδίδεται και πώς μπορούμε να προστατευθούμε;

Οι δύο αυτοί όροι συχνά συγχέονται μεταξύ τους. Ωστόσο δεν περιγράφουν την ίδια κατάσταση. Το AIDS ή αλλιώς «Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοανεπάρκειας» προκαλείται από από τον ιό της Ανθρώπινης Ανοσοανεπάρκειας HIV. Πιο απλά θα λέγαμε πως το AIDS είναι μια πιο προχωρημένη μορφή της νόσου HIV, κατά την οποία μολύνεται και σκοτώνεται ο τύπος κυττάρωνhelper T – cells”.

Τα κύτταρα αυτά είναι απαραίτητα για την σωστή ανοσολογική απόκριση σε μολυσματικούς παράγοντες. Όταν λοιπόν ο HIV προσβάλλει ένα άτομο, καθιστά σταδιακά το σώμα του αδύναμο να αμυνθεί ενάντια σε έναν μακρύ κατάλογο βακτηρίων και ιών. Εφόσον μάλιστα το άτομο δε λάβει την κατάλληλη αντιρετροϊκή αγωγή, είναι πιθανό να οδηγηθεί στο θάνατο.

Παρ’ όλα αυτά, σε χώρες που δεν ανήκουν στον Τρίτο Κόσμο οι θάνατοι από AIDS έχουν μειωθεί σημαντικά, καθώς με τη βοήθεια της επιστήμης και τη λήψη φαρμάκων, τα άτομα που νοσούν μπορούν πια να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους και να οδηγηθούν έτσι σε ένα προσδόκιμο ζωής πολύ κοντά στο φυσιολογικό.

Πράγματι, η έγκαιρη διάγνωση και αγωγή συμβάλλουν στην ομαλή αντιμετώπιση του ιού, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στο άτομο να ζει μια φυσιολογική ζωή, φτάνοντας στο σημείο κάποιες φορές ύστερα από χρόνια αγωγή, να μην μεταδίδει τον ιό, ωστόσο να εξακολουθεί να τον φέρει και άρα να νοσεί από  αυτόν.

Είναι αλήθεια πως ο ιός αυτός είναι αντιμετωπίσιμος, δεν καταπολεμάται όμως ποτέ πλήρως. Αυτό σημαίνει πως άπαξ και νοσήσει κάποιος, θα νοσεί για πάντα. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που δικαίως μας προκαλεί φόβο, αλλά και που καθιστά απαραίτητη την ορθή πρόληψη, την εξέταση και την έγκαιρη αγωγή σε περίπτωση νόσησης.

Πώς όμως μεταδίδεται;

Παλαιότερα, κυριαρχούσε στην κοινωνία η εσφαλμένη αντίληψη πως AIDS είναι πιθανό να κολλήσουν είτε όσα άτομα έχουν ενεργή σεξουαλική ζωή – κι αυτό γιατί το συνέδεαν με εκδιδόμενες γυναίκες και με ομοφυλόφιλους – είτε όσα άτομα είναι τοξικομανή και κάνουν χρήση ίδιων συριγγών. Πλέον όμως γίνεται μια προσπάθεια αποφυγής κοινωνικού στιγματισμού των ατόμων που νοσούν, καθώς και μια προσπάθεια για πληρέστερη ενημέρωση ως προς τους τρόπους μετάδοσης , οι οποίοι σύμφωνα με τους γιατρούς  είναι οι ακόλουθοι:

  • Μολυσμένο αίμα
  • Κάθε είδους  ελεύθερη σεξουαλική επαφή με άτομο που φέρει τον ιό
  • Μητρικό γάλα – θηλασμός από μητέρα που νοσεί
  • Τοκετός από μολυσμένη μητέρα
  • Μη επαγγελματικό τατουάζ και τρύπημα αυτιών αλλά και λοιπών σημείων του σώματος από βελόνα που δεν έχει αποστειρωθεί πλήρως και προηγουμένως έχει χρησιμοποιηθεί σε νοσούντα.
  • Τυχαίες διατρήσεις με σύριγγα.
  • Μεταγγίσεις μολυσμένου αίματος (στο παρελθόν , καθώς πλέον το αίμα στις αιμοδοσίες εξετάζεται εξονυχιστικά)

Βλέπουμε, λοιπόν, πως οι τρόποι μετάδοσης ποικίλλουν, ωστόσο, σύμφωνα με έρευνες η συχνότερη αιτία μετάδοσης είναι η σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλάξεις. Κάτι που τα άτομα συχνά αγνοούν ή ξεχνούν κι έτσι έρχονται δυστυχώς ακόμη και σήμερα αντιμέτωπα με αυτόν τον ιό ή και με άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, συνεχίζοντας έτσι αυτόν τον φαύλο κύκλο μολυσματικών ασθενειών.

Το αίτημα, λοιπόν, παραμένει το ίδιο. Πρόληψη. Η ορθή ενημέρωση όμως προηγείται αυτής. Υποχρέωση ενημέρωσης έχουν τόσο η οικογένεια όσο κι η πολιτεία μέσω των επίσημων φορέων της (σχολείο, πανεπιστήμιο, ενημερωτικές καμπάνιες). Αυτό όμως που αποτελεί ανάγκη και προοδευτικό αίτημα εδώ και χρόνια είναι η εισαγωγή ειδικού μαθήματος σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία, το οποίο θα διδάσκει από την κατάλληλη νεαρή ηλικία στους νέους πως και η ερωτική επαφή έχει κανόνες, οι οποίοι, αν θέλουμε να διασφαλίζουμε την υγεία μας, θα πρέπει να είναι απαράβατοι.