Άρθρο του εξωτερικού συνεργάτη, Γιάννη Μπελετσιώτη,

Δεν μπορεί κανείς να περιγράψει πόσο πολύ μας είχαν λείψει οι κινηματογράφοι. Από την 1η Ιουλίου, εκτός από τα θερινά σινεμά, μπορεί κάποιος να απολαύσει την ταινία που του αρέσει και στα χεριμερινά. Η μυρωδιά του ποπ κορν, η κοπέλα σου που δεν πεινούσε αλλά σου έφαγε το μισό κουτί, τα νάτσος με το λιωμένο τυρί και η κόλα με παγάκια επέστρεψαν για τα καλά στις ζωές μας. Μέσα σε αυτό το αισιόδοξο κλίμα, απόφάσισα να κάνω την πρώτη μου βόλτα στους κινηματογράφους και να ψάξω την επόμενη καλή ταινία που αξίζει της προσοχής μου.

Το μάτι μου έπεσε στο Another Round, την καλύτερη ευρωπαϊκή ταινία της χρονιάς. Ταινία δανικής παραγωγής και δανικής γλώσσας. Οι Δανοί δεν παίζουν μόνο καλό ποδόσφαιρο. Βρίσκονται και σε θέση να δημιουργούν φοβερές ταινίες.

Τέσσερεις καθηγητές σχολείου νιώθουν την κρίση μέσης ηλικίας να τους χτυπάει κατακέφαλα. Οι γάμοι τους απέτυχαν, αυτοί νιώθουν να τελμάτωσαν και όλα μοιάζουν μάταια. Τότε είναι που αποφασίζουν να δοκιμάσουν τη θεωρία του διάσημου φιλοσόφου Φιν Σκάρτερουντ, που λέει ότι αν διατηρήσουν τον αριθμό του 0,05 % αλκοόλ στο σώμα τους, τότε θα νιώθουν πολύ καλύτερα, θα έχουν αυτοπεποίθηση και όρεξη να κάνουν περισσότερα πράγματα. Είναι όμως έτσι; Σε τι περιπέτειες είναι ικανή να βάλει αυτή η πεποίθηση τους Μάρτιν (Μαντς Μίκελσεν), Τόμι (Τόμας Μπο Λάρσεν), Νικολάϊ (Μάγκνους Μίλανγκ) και Πίτερ (Λαρς Ράτνε);

πηγή εικόνας: BBC

Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Βίντεμπεργκ, θίγει το θέμα του αλκοολισμού και τις δυσάρεστες συνέπειες που μπορεί να έχει στις ζωές μας κάνοντάς το με τον πιο γλυκό και ωραίο τρόπο. Ποντάρει πολλά στους ηθοποιούς που διάλεξε, για να παίξουν τους βασικούς ρόλους και αυτοί να κάτσουν μπροστά στην κάμερα λέγοντας την ιστορία τους. Τι προβλήματα έχουν, τι φόβους, τι όνειρα και πού σκοπεύουν. Καταφέρνεις να δεθείς με όλους και ίσως εκεί κρύβεται η συνταγή της επιτυχίας. Δεν παίζει ρόλο το πόσες ατάκες ή πόσα πλάνα τους αναλογούν, διότι το υπόβαθρό τους αποτυπώνεται στην οθόνη και η ταύτιση με τον θεατή είναι πολύ εύκολη. Είναι θνητοί, έχουν αδυναμίες, ανασφάλειες και τους την σπάει που γερνάνε.

Είναι σκηνοθετικά εκπληκτικό το γεγονός ότι μέσα σε δύο ώρες κάποιος σε κάνει να νοιάζεσαι για τέσσερις χαρακτήρες που δεν ήξερες. Σε αυτό παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες. Ο ρεαλισμός απόδοσης της ιστορίας, τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών, η διάθεση για χιούμορ και η καλά δομημένη πλοκή. Μπορεί το θέμα πολλές φορές να δημιουργεί αρνητικές σκέψεις, αλλά σκηνοθετικά αποδίδεται τόσο καλά, που καταφέρνει να περνάει πολύ περισσότερο όμορφες εικόνες παρά άσχημες.

πηγή εικόνας: BBC

Οι Μαντς Μίκαλσεν, Τόμας Λο Μπάρσεν, Μάγνους Μίλανγκ και ο Λάρς Ράντε φτιάχνουν μια εκπληκτική τετράδα, με την χημεία τους να ξεχειλίζει. Φαίνεται σαν να έχουν ξανασυνεργαστεί άπειρες φορές και το αποτέλεσμα είναι έκδηλο και στην οθόνη. Αξίζει να σταθεί κάποιος λίγο παραπάνω στον Μαντς Μίκελσεν που δεν περιμέναμε τώρα να ανακάλυψουμε το πόσο καλός ηθοποιός είναι. Στήνεται στον χώρο και μόνο από αυτό καταλαβαίνεις ότι κάνει ηθοποιία. Ο τύπος παραμένει για σκηνές ακίνητος και μπορεί να αποδίδει πρωταγωνιστικούς ρόλους. Οι κινήσεις του, οι εκφράσεις και τα λεγόμενα του είναι πάντα στο πετσί της ιστορίας, αποδίδοντας τον χαρακτήρα τέλεια και βοηθώντας αρκετά και τους υπόλοιπους συμπρωταγωνιστές.

Ο σκηνοθέτης κάνει ένα καλό ψαχούλεμα στους τέσσερις χαρακτήρες και μας τους φέρνει στο σημείο να δούμε για το πως μπορεί να τους καταστρέψει το ποτό. Ο ψυχισμός τους είναι πληγωμένος, με πολλές ρωγμές και βρίσκουν σαν καλή τους φίλη, τη βότκα που καλείται να καλύψει τα κενά που αισθάνονται. Ξεκινούν ένα ταξίδι ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν που θέλουν να ξεχάσουν και το μέλλον που μετά μανίας αναζητούν. Το θέμα δεν είναι αν τα κατάφεραν αλλά πως η πορεία τους φέρνει στην συνειδοτοποίηση πως πρέπει να συνεχίσουν να ζουν ακόμα και αν δεν νιώθουν καλά μέσα τους. Πρέπει να παλεύουν να φτιάξουν την κατάσταση κόντρα στις συνθήκες. Η γεύση που τους αφήνει στα χείλη είναι γλυκόπικρη αλλά έτσι είναι και στην τελική η ίδια η ζωή.

πηγή εικόνας: Guardian

Οι άντρες έχουν πολλά αρνητικά. Είναι κάφροι, έχουν χοντροκομμένο χιούμορ όμως η αντρική φιλία είναι ένας από τους πιο δυνατούς δεσμούς στο σύμπαν. Μπορεί να είναι δυσλειτουργική, μα συνάμα ευαίσθητη και με αισθήματα. Όταν ένας από την παρέα μεθύσει τότε θα μεθύσουν όλοι και πολλές φορές όλοι προσέχουν τον μεθυσμένο λίγο παραπάνω για να μη χτυπήσει. Σε μια ζωή πολύπλοκη και δύσκολη, οι δυνατές φιλίες είναι αυτό που μένει στο τέλος. Σημασία έχουν τα πρόσωπα που θα πάρουμε τηλέφωνο στις δύο την νύχτα σε περίπτωση που αντιμετωπίζουμε κάποια δυσκολία. Αυτό είναι το ζουμί της ταινίας και το περνάει σε εμάς άψογα.

Μεγάλο ατού της ταινίας είναι σίγουρα το μουσικό της ντύσιμο. Μπορεί να σου φτιάξει το βράδυ και να σε ταξιδέψει μόνο και μόνο από τα τραγούδια που ντύνουν τις εξαιρετικές υποκριτικές όλων των συντελεστών. Μη τη χάσετε!