Έχουν ήδη γραφεί τόνοι μελάνης για την μετά κορωνοϊού πραγματικότητα, η οποία αδιαμφισβήτητα θα είναι πρωτόγνωρη. Το ανησυχητικό όμως γεγονός είναι πως ήδη, πριν καλά – καλά ξεπεράσουμε την πανδημία μετά των νέων οικονομικών ή κοινωνικών δεδομένων, η κατάσταση σε πολιτειακό και θεσμικό επίπεδο μοιάζει να έχει αλλοιωθεί  επικίνδυνα, εντός της γηραιάς Ηπείρου.

Συγκεκριμένα, σε δύο Ευρωπαϊκές χώρες, την Ουγγαρία και την Πολωνία, εδώ και αρκετά συναπτά έτη παρατηρείται μια άνευ προηγουμένου καταστρατήγηση θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων, με αποκορύφωμα την ωμή παρέμβαση της πολιτικής εξουσίας στην δικαστική λειτουργία και εν συνόλω στον τομέα της δικαιοσύνης, γεγονός που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την διάκριση των εξουσιών και τη Δημοκρατική νομιμοποίηση της εκάστοτε Κυβέρνησης.  Σημειώνεται ότι τα τελευταία χρόνια και στις δύο χώρες, οι άρον – άρον προσθαφαιρέσεις στα Δικαστικά σώματα, κατά το δοκούν της Κεντρικής Διοίκησης, έχει γίνει καθημερινότητα. Η Ε.Ε. έχει προχωρήσει σε συστάσεις εναντίον τέτοιων πρακτικών  ενεργοποιώντας τη μοναδική αντίστοιχη κείμενη διάταξη, το άρθρο 7 (ΣΕΕ), αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για περαιτέρω κυρώσεις.

Με αφορμή όμως τα πρωτόγνωρα φαινόμενα του κορωνοϊού, οι δύο αποκλίνουσες από τα χαρακτηριστικά του Κράτους Δικαίου χώρες, εργαλειοποίησαν την κατάσταση προς όφελος των καθεστώτων τους. Αναλυτικότερα, στην Ουγγαρία προ ολίγων ημερών, ο Βίκτορ Ορμπάν, αντί να ορίσει συγκεκριμένη χρονική διάρκεια στην κατάσταση εκτάκτου ανάγκης λόγω της πανδημίας, δίνει υπερεξουσίες στην κυβέρνηση και τον εαυτό του, παρακάμπτοντας τη Βουλή, επί τη βάσει ενός έκτακτου νομοσχεδίου που το κόμμα του κατέθεσε.  Εντός του νομοσχεδίου εμπεριέχονται δυνατότητες, όπως η αναστολή συγκεκριμένων νόμων, νομικών διατάξεων και η επιβολή έκτακτων μέτρων. Μάλιστα, ο Ορμπάν απείλησε ευθέως την αντιπολίτευση πως εάν δεν υπερψηφίσει την εν λόγω πραξικοπηματική διαδικασία υπό τον μανδύα της  νομοθετικής πράξης (καθώς χρειάζονται 4/5 του σώματος για έγκριση) θα  φέρει το νομοσχέδιο στη Βουλή με υπερεπείγουσες διαδικασίες που επιτρέπουν να εγκριθεί εντός οχτώ ημερών με πλειοψηφία 2/3, δηλαδή με τις ψήφους μόνο των βουλευτών του κόμματός του και των Χριστιανοδημοκρατών!!

Στη δε Πολωνία, η συντηρητική Κυβέρνηση ανακοίνωσε άξαφνα τη διεξαγωγή Προεδρικών εκλογών τον Μάιο μέσω ενός ακόμα μη ελεγμένου (ως προς την αδιάβλητη και αποτελεσματική διαδικασία του) ταχυδρομικού συστήματος ψηφοφορίας. Αυτή η σύντομη ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών δεν επιτρέπει ουσιαστικά στην αντιπολίτευση να ετοιμάσει προεκλογική καμπάνια, ενώ τα ΜΜΕ της χώρας ήδη υπερ-προβάλλουν μονάχα την ατζέντα του Κυβερνώντος κόμματος. Η κατακραυγή των προδευτικών δυνάμεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου βρίσκεται σε εξέλιξη και όλοι απαιτούν την αναδιαμόρφωση του προαναφερθέντος σχεδίου, για την διάσωση της Δημοκρατικής διαδικασίας. 

Το σίγουρο είναι ένα. Ο απολυταρχισμός υπάρχει ακόμα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γεγονός που αποδεικνύει πως τα μεταπολεμικά κεκτημένα, όπως το Κοινωνικό και Δημοκρατικό Κράτος Δικαίου και οι ατομικές ελευθερίες, βρίσκονται υπό ξεκάθαρη πολιορκία. Πολλοί μιλούν για Διαδικαστικές καθυστερήσεις  και Θεσμικές αδυναμίες από πλευράς των οργάνων της Ένωσης, που δεν μπορούν να περιορίσουν τέτοιες ακραίες αντιδημοκρατικές συμπεριφορές κρατών – μελών. Μονάχα ο χρόνος μπορεί πλέον να δείξει προς τα πού βαδίζουμε, παράλληλα  με τα ρευστά δεδομένα της πανδημίας…