Αν σ’ αγαπούν να μάθουν να το λένε κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις

Ένα τραγούδι, χιλιάδες συναισθήματα. Ακόμα και όσοι δεν ακούν πιστά τη Νατάσσα Μποφίλιου, όχι μόνο γνωρίζουν το τραγούδι, όχι μόνο ταυτίζονται με τους στίχους του αλλά έχουν βιώσει, αυτό ακριβώς το συναίσθημα: λέμε Μποφίλιου και ζεσταίνεται το μέσα μας.

Ένας ερμηνευτής φαίνεται και κρίνεται στη σκήνη. Η Νατάσσα Μποφίλιου, έχει θέσει τον πήχη πολύ ψηλά. Οι συναυλίες – εμφανίσεις της, ακόμα και αν το πρόγραμμα επαναλαμβάνεται αυτούσιο, είναι μοναδικές. Γιατί; Γιατί αλληλοεπιδρά με τον κόσμο και ο κόσμος, κάθε φορά είναι διαφορετικός. Από το πρώτο, κιόλας, τραγούδι, η Νατάσσα πετάει σπίθες και μέσα σε λίγα μόνο λεπτά, ο κόσμος φλέγεται με συναίσθημα.

Η ίδια, γεμάτη πάθος και αγάπη για αυτό που κάνει, πλημμυρίζει την ατμόσφαιρα και καταφέρνει, με το μαγικό ραβδάκι της φωνής της, να ενώσει όλα τα σπασμένα κομμάτια των ανθρώπων γύρω της. Ακόμα και αν κάποιος δεν γνωρίζει τους στίχους, αναγνωρίζει το συναίσθημα και μαγεύεται από το όλο υπερθέαμα. Ναι, υπερθέαμα με μόνο ελάχιστα άτομα στη σκηνή. Από κάτω, όλοι στέκονται όρθιοι, τραγουδούν μαζί της, γίνονται ένα, μία φωνή, μία στιγμή ένας αιώνας.

«Θα μου πεις τόσος κόσμος που δεν ξέρεις. Τον κόσμο που συμμερίζεται τα τραγούδια μας είναι σαν να τον ξέρουμε. Είμαστε μια οικογένεια. Μοιραζόμαστε την ίδια ανάγκη, την ίδια ελπίδα, το ίδιο πάθος».

Μποφίλιου συναυλία

Πηγή εικόνας: Νdp/Papadakis press

Πέρα από την μοναδική της φωνή και την πληθωρική της παρουσία, αυτό που την ξεχωρίζει είναι η ποιότητα της μουσικής της και αυτό οφείλεται, φυσικά, στους εξαιρετικούς της συνεργάτες. Είναι αξιοθαύμαστο πως μαζί με το Γεράσιμο Ευαγγελάτο, στο ρόλο του στιχουργού και το Θέμη Καραμουρατίδη, στο ρόλο του συνθέτη, έχουν χτίσει μία ομάδα δεμένη σα γροθιά, χωρίς ποτέ η ίδια να επισκιάζει τους υπόλοιπους. Μονίμως, ο ένας υποστηρίζει και εξυμνεί τον άλλον, εντός και εκτός χώρου.

Ταυτόχρονα, αποστασιοποιούνται από ό,τι δεν σχετίζεται με τη δουλειά τους. Σπάνια, θα αποτελέσουν θέμα συζήτησης σε κάποια εκπομπή. Αποπνέουν σεβασμό ενώ η στάση τους δείχνει πως τέτοια μικροπράγματα, δεν τους αγγίζουν. Αντίθετα, η Νατάσσα μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό παίρνει πάντα θέση στα κοινωνικά ζητήματα και μάχεται για το δίκαιο, για τον εργαζόμενο, για τον καλλιτέχνη, για τη γυναίκα, για την ειρήνη.

η εποχή του θερισμού δίσκος

Πηγή εικόνας: ipop.gr

Αυτό, όμως, που αγαπάμε περισσότερο στη Νατάσσα είναι πως έχει τραγουδήσει τα πάντα, κάθε υπαρκτό συναίσθημα, από την μοναξιά ως την ελπίδα, από το παράπονο ως το όνειρο. Πολλές φορές καταφέρνει να δώσει σώμα και ψυχή σε σκέψεις που οι ίδιοι αδυνατούμε να βρούμε τις κατάλληλες λέξεις για να τις εκφράσουμε. Έτσι, η μουσική της είναι μια παρηγοριά, μια παρέα, μια ωδή στη χαρά και το φως.

Εξώφυλλο: Λαμπρινή Σωτηρίου 

Τίποτα σημαντικό, ζω μονάχα εν λευκώ…