Ο πόλεμος στην Ουκρανία έγινε αφορμή να πέσουν πολλά κροκοδείλια δάκρυα από δυτικούς «φιλειρηνιστές» και media.
Μάλιστα τα ελληνικά κανάλια δοξάζουν τον Ουκρανό Πρόεδρο, αν και φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης – η οποία επιμελώς αποκρύπτεται – για όσα δεινά υφίσταται ο ουκρανικός λαός. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: ένας ηθοποιός αφού έγινε «υπηρέτης του λαού» στον φανταστικό κόσμο, έγινε και στον πραγματικό.
Το 2015 ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έγινε το αστέρι της τηλεοπτικής σειράς «Υπηρέτης του Λαού». Η σειρά ήταν παραγωγής της «Κβάρταλ 95», της οποίας συνιδρυτής είναι ο Ζελένσκι. Το ομότιτλο κόμμα ιδρύθηκε επίσημα στις 31 Μαρτίου 2018, και πρώτος αρχηγός του κόμματος ήταν ο νομικός σύμβουλος της «Κβάρταλ 95», ο Ιβάν Μπακάνοφ.
Ο Ζελένσκι στις oυκρανικές εκλογές του Μαΐου 2019 εκπροσώπησε το κόμμα του και κέρδισε τον πρώην Πρόεδρο, Πέτρο Ποροσένκο, συγκεντρώνοντας το 73,22% των ψήφων στον δεύτερο γύρο. Ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής λόγω της σειράς, στην οποία αποκτά τον ρόλο του προέδρου, αφού ως αρχικά ταπεινός καθηγητής βγάζει βίντεο όπου κατακρίνει την κυβέρνηση για διαφθορά και γίνεται viral.
Ο Ζελένσκι σε στιγμιότυπο από τη σειρά «Υπηρέτης του λαού»
Στον αντίποδα, ο Ποροσένκο, προκάτοχός του, χαρακτηρίζεται ως ολιγάρχης. Στην περιουσία του περιλαμβάνεται ο όμιλος «Ρόσεν», η μεγαλύτερη βιομηχανία σοκολάτας στην ανατολική Ευρώπη, που του έχει δώσει το προσωνύμιο «ο βασιλιάς της σοκολάτας». Ελέγχει επίσης τον όμιλο αυτοκινητοβιομηχανιών Μπόγκνταν, το ναυπηγείο Λένινσκα Κούζνια, τον τηλεοπτικό σταθμό 5 канал (μετάφραση: Κανάλι 5) καθώς και άλλες επιχειρήσεις.
Το 2006 ο Τζον Χερμπστ, πρέσβης των ΗΠΑ στην Ουκρανία, σε εσωτερικές επικοινωνίες χαρακτήρισε τον Ποροσένκο ως ατιμασμένο ολιγάρχη. Την ίδια χρονιά η Σίλα Γκουόλτνι, στέλεχος της αμερικανικής πρεσβείας στο Κίεβο, είχε πει πως «βαρύνεται από βάσιμες κατηγορίες διαφθοράς». Η αντιπολίτευση χαρακτηρίζει την κυβέρνησή του φασιστική, ναζιστική και εξτρεμιστική.
Ο Πέτρο Ποροσένκο
Και κάπως έτσι, ο Ζελένσκι που αγάπησε ο λαός, γιατί κατέκρινε τη διαφθορά ως τηλεοπτικός πρόεδρος, έρχεται στην εξουσία. Κατά τη διάρκεια της προεδρικής εκστρατείας, ο Ζελένσκι είπε ότι θα ήθελε η Ουκρανία να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ μόνο μετά από δημοψήφισμα, κάτι το οποίο δεν συνέβη σε καμία εκ των δύο περιπτώσεων. Υποσχέθηκε επίσης νομοσχέδια για την καταπολέμηση της διαφθοράς.
Σε συνέντευξή του πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2019 δήλωσε ότι είναι κατά της χορήγησης «ειδικού καθεστώτος στο Ντονμπάς». Επίσης σε συνέντευξή του δήλωσε ότι αν εκλεγεί Πρόεδρος δεν θα υπογράψει αμνηστία για τους μαχητές των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και Λουχάνσκ.
Ωστόσο, η χορήγηση «ειδικού καθεστώτος» σε «συγκεκριμένες Περιοχές των περιφερειών Ντονέτσκ και Λουχάνσκ, καθώς και η χορήγηση αμνηστίας στους μαχητές τους» είναι περιεχόμενο της συμφωνίας του Μινσκ, την οποία συνυπέγραψε η Ουκρανία.
Τον Απρίλιο του 2019, δηλώνει πως «φυσικά και στηρίζει την αποκομμουνιστικοποίηση της Ουκρανίας», ενώ τον Δεκέμβριο του 2021 βραβεύει με τον τίτλο του «Εθνικού ήρωα» τον διοικητή του ακροδεξιού κόμματος «Δεξιός Τομέας», για τα.. «ανδραγαθήματά» του στο Ντονμπάς. Βέβαια, κανείς ακόμα δεν.. γνωρίζει αν ο πρόεδρος Ζελένσκι υποστηρίζει τους ναζιστές.
Ο Ζελένσκι στη βράβευση του διοικητή του «Δεξιού Τομέα»
Κι ενώ ο Ουκρανός πρόεδρος, βλέπει τώρα την απάθεια του ΝΑΤΟ, ζητά επιπλέον στήριξη από το ΔΝΤ και ένταξη στην ΕΕ, συνταγή που έχει δοκιμάσει και η Ελλάδα, ανεπιτυχώς. Με γείτονα τη Ρωσία, ο Ζελένσκι δεν είχε επιλέξει την ουδετερότητα και συνεχίζει να παραμένει και τώρα ανυποχώρητος, όσο η χώρα του βρίσκεται αβοήθητη αφενός στο έλεος των ρωσικών βομβαρδισμών και αφετέρου των ακροδεξιών ταγμάτων που πυροβολούν αμάχους, όταν επιχειρούν να εγκαταλείψουν τη χώρα, σύμφωνα με καταγγελίες της Λαϊκής πολιτοφυλακής του Ντονμπάς.
Στη μέση της αναλγησίας του Πούτιν, της ανικανότητας – επικινδυνότητας του Ζελένσκι και της στήριξης που έδειξε στην ακροδεξιά ποικιλλοτρόπως, βρίσκονται κυρίως ο ουκρανικός λαός που πληρώνει το τίμημα με τη ζωή του όσο και οι λαοί παγκοσμίως, των οποίων κρούουν τη θύρα η ενεργειακή κρίση και η ακρίβεια.
Στην Ελλάδα, όμως, προτεραιότητα έχουμε να προβάλλουμε ως φόρο τιμής την σειρά όπου παίζει ο Ζελένσκι, να στείλουμε στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία με κίνδυνο να εμπλακούμε σε έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και να δείχνουμε επιλεκτική συμπόνια.
Γιατί, όταν η Δύση βομβαρδίζει τη Μέση Ανατολή και όταν παιδιά πεθαίνουν από την πείνα στην Υεμένη, για τα media είναι απλά Πέμπτη. Όταν έρχονται πρόσφυγες από εκεί, είναι «μαύροι» και μουσουλμάνοι και δεν τους θέλουμε, λες και η αλληλεγγύη βασίζεται σε «δερματικό» χρωματολόγιο. Και το πιο επικίνδυνο είναι αυτές οι θέσεις να ακούγονται από βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος και καθηγητή Πανεπιστημίου, τον κύριο Καιρίδη (περισσότερα εδώ).
Όπως είπε και ο Σέρβος, Ζέλικο Ομπράντοβιτς: «Θυμάμαι πολλά, δεν θυμάμαι όμως να μιλούσατε τόσο πολύ όταν η χώρα μου βομβαρδιζόταν το 1999. Είχαμε το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Συρία». Και κάπου εκεί, η Κύπρος και η Γιουγκοσλαβία κοιτούν επίσης προδωμένες.
