Από τις 19 Νοεμβρίου 2021, ανεβαίνει στην κεντρική σκηνή του ΘΟΚ, η δημοφιλέστερη δημιουργία του ελισαβετιανού δραματουργού, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, «Βασιλίας Λήρ», που παρουσιάζει την καθηλωτική πτώση ενός βασιλιά, αφότου παραδίδει την περιουσία του στην κρίση των τριών κορών του.
Η καθηλωτική σκηνοθεσία του σημαντικού Λιθουανού σκηνοθέτη Τσέζαρις Γκραουζίνις, έρχεται να ενισχύσει το όραμα του Σαίξπηρ σε μία παράσταση πραγματικά αξιοσέβαστη από το κοινό.
Έχοντας την νέα μετάφραση του σπουδαίου ποιητή, Γιώργου Μπλάνα, ο Γκραουζίνις προσεγγίζει τη ταπεινωτική αυτή ιστορία του βασιλιά και μαζί με τον δεκαπενταμελές εκπληκτικό θίασο και τις ερμηνευτικές τους ικανότητες να ενσαρκώνουν αυτούς τους γεμάτους συναισθηματικούς χαρακτήρες μιας εποχής όχι και τόσο ξένης για εμάς, παρουσιάζουν μια σύγχρονη αντίληψη του έργου (Ηλίας Ανδρέου, Ανδρέας Βασιλείου, Άγγελος Χατζημιχαήλ, Φώτης Καράλης κ.α). Μαζί τους φυσικά είναι και ο καταξιωμένος Βαρνάβας Κυριαζής στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η προσέγγιση που ακολούθησε ο σκηνοθέτης ουσιαστικά είναι μία οπτική της υπαρκτής ρωγμής της κοινωνίας, στην προσπάθεια του να παρουσιάσει μία ελπίδα βελτιστοποίησης του κόσμου σε ένα νέο και καλύτερο μέλλον, επιτρέποντας στο φως να δώσει κατευθυντήρες γραμμές στην επιβίωσή μας, ώστε ο άνθρωπος να αντέξει και να δημιουργήσει ένα δίκαιο κόσμο που θα ‘ρθει.
Πηγή φωτογραφίας: ant1.com
Η προσέγγιση που ακολούθησε ο σκηνοθέτης ουσιαστικά είναι μία οπτική της υπαρκτής ρωγμής της κοινωνίας, στην προσπάθειά του να παρουσιάσει μία ελπίδα βελτιστοποίησης του κόσμου σε ένα νέο και καλύτερο μέλλον, επιτρέποντας στο φως να δώσει κατευθυντήρες γραμμές στην επιβίωση μας ώστε ο άνθρωπος να αντέξει και να δημιουργήσει ένα δίκαιο κόσμο που θα ‘ρθει.
Μια παράσταση που τα είχε όλα. Εντυπωσιακές χορευτικές κινήσεις της Έλενας Αντωνίου που διατυπώνουν τον πόνο και την τρέλα του ανθρώπου μέσα από την μανία και την παραφροσύνη, εμπλουτισμένες με την επιβλητική μουσική επένδυση της Martynas Biolobzeskis, δημιουργώντας ένα ξεκάθαρο σκηνικό τοπίο στο μάτι του θεατή, εντάσσοντάς τον στην ελισαβετιανή δραματουργία.
Τα μαυρόασπρα κοστούμια των ηρώων συμβόλιζαν την μίζερη κατάντια του ανθρώπου και την αντίθεση στην ανάγκη για φως και ελπίδα ενός αισιόδοξου μέλλοντος – η απόλυτη ωμή πραγματικότητα της σημερινής μας κοινωνίας. Η χρήση των μηχανικών σκηνικών δεν απουσίαζε ούτε αυτή την φορά από την παράσταση του ΘΟΚ, και πολύ καλά έκαναν, αφού σκηνικά δεν υπήρχαν, για να δημιουργήσουν μια ποιο ρεαλιστική σκηνική εικόνα.
Η μοναδική στιγμή που βλέπουμε χρώμα στην σκηνή, είναι φυσικά η κορυφαία στιγμή του πολέμου και της αιματοσφαγής με το έντονο κόκκινο στα σεντόνια του σκηνικού, αποτυπώνοντας τον όλεθρο που προκάλεσε η μανία για εξουσία, για αυτό που πάντα πασχίζει ο άνθρωπος να κατακτήσει, το περισσότερο.
Η ιστορία πραγματεύεται την πτώση της αυτοκρατορικής μεγαλομανίας του Λήρ όταν αποφασίζει να διαμοιράσει την έκταση της Γης του στις τρείς θυγατέρες του, με κύριο μέλημα τους την ταπεινή αγάπη και αφοσίωση που του έχουν. Προδομένος και τυφλωμένος από την ίδια του τη μεγαλομανία, μιας και πλέων είναι ένα τίποτα για τις δύο μεγαλύτερες κόρες του, αρχίζει ένα μάταιο ταξίδι πρως την εσωτερική ψυχική του λύτρωση. Αποτελεί ένα σύνολο μιας τραγωδίας με κεντρικό άξονα για την ματαιοδοξία της ανθρώπινης ψυχής, τη δύναμη που κρύβει η εξουσία όσο αφορά την ηθική του ανθρώπου για το δίκαιο και την οικογενειακή αγάπη και θαλπωρή όπως αυτή πρέπει να είναι.
Πηγή φωτογραφίας: avant-garde.com
Κεντρικό ζήτημα της ιστορίας και ο λόγος που έχει παραμείνει τόσα χρόνια επίκαιρο, είναι αυτή η παρουσίαση ενός κόσμου τόσο πλασματικού, ψεύτικου και προσωπικής έπαρσης του εγώ των ανθρώπων, ένα στοιχείο κύριο για τον Λήρ. Αντικατοπτρίζει την ιστορία της ανθρωπότητας μέσα στο πέρασμα των αιώνων ,μέσα από την διαφθορά της εξουσίας (σημερινή πολιτική), τις καθημερινές εξελίξεις στον κόσμο και το πώς αυτές επηρεάζουν την ηθική ψυχολογία μας, κάνοντας όλους εμάς, σύγχρονους Λήρ.
Το έργο αναφέρεται στις χαμένες ελπίδες και τις ψευδαισθήσεις του ανθρώπου για τη ζωή που βιώνει, μιας τόσο μικρής και σύντομης ζωή που πάντα τελειώνει τόσο άδοξα, τόσο απότομα, εγκαταλείποντας την ικανότητα που έχουμε εμείς οι ίδιοι να την ευθυγραμμίσουμε με τις όποιες προσδοκίες ή επιθυμίες λαχταρούμε.
Μια ιστορία αγωνίας και ενός μακροβιότατου ταξιδιού πρως την λύτρωση του μυαλού και της ψυχής, με κεντρικό ήρωα αυτήν την γερασμένη φιγούρα, ενός έκπτωτου βασιλιά μέσα σε ένα σκοτεινό περιβάλλον εμποτισμένο από τις δολοπλοκίες που γίνονται εις βάρος της κληρονομίας του, την οποία και θα παραδώσει ο Λήρ. Μια παράσταση που μελετά και το σύγχρονο και το διαχρονικό, το επίκαιρο και το αιώνιο ζήτημα, αυτό της διαφθοράς και της απληστίας του χρήματος και της άγνοιας. Πάντα ο άνθρωπος θα επιθυμεί περισσότερα και θα παλεύει να τα κατακτήσει με δόλιο τρόπο.
Πηγή φωτογραφιών: city.sigmalive
