Άρθρο του εξωτερικού συνεργάτη, Σταύρου Κοροβέση,
Σύμφωνα με την Greenpeace, «η κλιματική αλλαγή είναι η καλύτερη δικαιολογία για αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία και ξέρουν ότι δεν έκαναν τίποτα όταν μπορούσαν».
Η άφεση των αμαρτιών και των κακουργημάτων μιας εγκληματικής πολιτικής που ακολουθείται από το 1998 μέχρι και σήμερα στη χώρα μας, όταν οι αρμοδιότητες της δασοπυρόσβεσης μεταβιβάστηκαν από τα δασαρχεία και τις Ο.Τ.Α στην Πυροσβεστική Υπηρεσία. Η πολιτική αυτή από το 1998-2021 έχει στοιχίσει τη ζωή σε 222 συμπολίτες μας (εκ των οποίων οι 22 από το προσωπικό κατάσβεσης), αλλά έχει στιγματιστεί και για την περιβαλλοντική και οικολογική καταστροφή που έχει επιφέρει στα δάση μας, με πάνω από 20 εκατομμύρια στρέμματα καμένων δασών. Επειδή τελευταία ακούμε πολύ συχνά βέβαια, «πως το στοίχημα κερδήθηκε και δεν θρηνήσαμε κανένα νεκρό», θα πρέπει να σημειωθεί πως νεκρούς έχουμε μόνο την περίοδο ανάληψης της Δασοπυρόσβεσης από την Πυροσβεστική Υπηρεσία.
Η μεγαλύτερη βέβαια, εξαργύρωση από το συγκεκριμένο στοίχημα επετεύχθη, εφόσον δημιουργήσαμε και διατηρούμε την μεγαλύτερη Πυροσβεστική Υπηρεσία (Π.Υ) στον κόσμο (τηρουμένων των αναλογιών). Την εξοπλίσαμε με φαραωνικού τύπου εξοπλισμό με πάνω από 3.000 πυροσβεστικά οχήματα, 90 περίπου εναέρια μέσα, 15.000 άτομα προσωπικού, με στρατηγούς και επιτελάρχες περισσότερους και από τον Ελληνικό Στρατό. Φυσικά, στο μεγαλύτερο μέρος τους ο εξοπλισμός είναι πεπαλαιωμένος, ενώ τα εναέρια μέσα πολυδάπανα στη λειτουργία τους. Μάλιστα περίπου τα 30 από αυτά είναι ιδιωτικά ελικόπτερα με απροσδιόριστες ώρες πτήσης και πιθανές «άλλου είδους σκοπιμότητες».
Ιδού και μια απόδειξη της σπατάλης: Στην παρακάτω φωτογραφία μία φωτιά που θα μπορούσε να σβηστεί με μία μάνικα… την ”πολεμάει” αεροπλάνο. Αν δείτε τα οχήματα δεν έχουν ανοίξει ούτε τις θυρίδες πρόσβασης στον εξοπλισμό τους, γεγονός που σημαίνει ότι δεν έχουν πρόθεση να πατήσουν δασική έκταση. Με άλλα λόγια… Έχουν εντολή μη κατάσβεσης… όπως διαπιστώσαμε σε πολλές περιπτώσεις. (Στην Εύβοια βέβαια είχαμε πολύ σπάνιες ρίψεις… και μόνον κοντά σε κάμερες…)
Και αν σε όλα αυτά συνυπολογιστεί η ετήσια χρηματοδότηση της πυροσβεστικής υπηρεσίας που αγγίζει έως και το 1 δις ευρώ, μόνο για την δασοπυρόσβεση, τη στιγμή που η χρηματοδότηση του δασαρχείου Μαντουδίου στην πολύπαθη Εύβοια για τη φετινή αντιπυρική περίοδο άγγιξε το πενιχρό ποσό των 20.000 ευρώ, σύμφωνα με τον κ. Γεωργατζή, Πρόεδρο του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών – Δασεργατών Εύβοιας. Οι συνέπειες βέβαια είναι γνωστές σε όλες και όλους.
Όπως και να είναι το ζήτημα ο μέχρι σήμερα απολογισμός του έργου της Πυροσβεστικής στον τομέα αυτό, είναι πραγματικά εφιαλτικός και αγγίζει τα όρια της ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ.
Τη στιγμή που η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με το πρώτο επεισόδιο εσωτερικής μετανάστευσης, απόρροια μιας μεγα-πυρκαγιας, που δεν είναι άλλη από αυτή που κατέκαψε τη Β. Εύβοια, οι κάτοικοι της οποίας έχασαν το βιό τους μέσα σε λίγες ημέρες, με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να αναγκαστούν να μεταβούν στα αστικά κέντρα (διόγκωση αστυφιλίας). Αδήριτη λοιπόν, κρίνεται η ανάγκη αλλαγής επιχειρησιακής στρατηγικής στον τομέα της δασοπυρόσβεσης.
Καιρός είναι να αναδιοργανωθούν «οι άλλοτε κραταιές» δασικές υπηρεσίες, δίνοντας προτεραιότητα στο δίπτυχο και στο συγκερασμό της επιστήμης της δασολογίας και στην εμπειρία των ρητινοκαλλιεργητών – δασεργατών.
Ο διαχειριστής του Δάσους ξέρει από πριν και χωρίς άλλη ενημέρωση τα «περάσματα» στο Δάσος, ξέρει ποιο τμήμα καίγεται πιο γρήγορα, ποιο θα μπορούσε να θυσιαστεί και ποιο πρέπει οπωσδήποτε να σωθεί. Ξέρει που μπορεί να γίνει αντιπυρική και που μπορούν να «σταθούν» οι δυνάμεις κατάσβεσης για να πάρουν «αναπνοές» και που μπορούν να ανεφοδιαστούν με νερό ακόμα και μέσα στο καιγόμενο δάσος. Το κυριότερο ξέρει τους δρόμους διαφυγής.
Άλλωστε σύμφωνα με τον κ. Σταματόπουλο, δασολόγο-περιβαλλοντολόγο μελετητή «η Πυροπροστασία είναι μέρος της Δασοπροστασίας και συνολικά η Δασοπροστασία είναι μέρος της Διαχείρισης δασών». Σύμφωνα με τον ίδιο επίσης, «Με την λειτουργία μόνο 200 πυροφυλακείων σε όλη την Ελλάδα φτάσαμε στο κανένα. Ελέγχαμε όλη την χώρα απλά και άμεσα και παράλληλα με ελάχιστα ευέλικτα πυροσβεστικά οχήματα πολλαπλών σκοπών μέσα στα Δάση, κάναμε και την πρώτη πλήξη. Κι όλα αυτά με πλήρη αντιπυρικό σχεδιασμό της κύριας πλήξης. Όμως τα μικρά ευέλικτα πυροσβεστικά οχήματα τα διαθέτουμε ήδη. Οπότε δεν υπάρχει και ανάγκη νέων προμηθειών. Η επιτήρηση στα υψηλά πυροφυλάκια θα μπορούσε να γίνει με εθελοντές».
Κλείνοντας, στο πόρισμα της Βουλής του 2008 που συντάχθηκε μετά τραγικές πυρκαγιές του 2007 με Πρόεδρο τον σημερινό κο Πρωθυπουργό, ως αίτια της πλήρους αδυναμίας του συστήματος Δασοπυρόσβεσης αναφέρονται τα εξής :
«Η Δασική Υπηρεσία πρέπει να έχει συμμετοχή και στα τρία στάδια της πυροπροστασίας, καθώς η διάσπαση των αρμοδιοτήτων και η συμμετοχή της μόνο στο στάδιο της πρόληψης και όχι σε αυτό της καταστολής έχει αποδειχθεί ότι δεν αποδίδει. Η Πυροσβεστική Υπηρεσία καταβάλλει ομολογουμένως τεράστιες προσπάθειες με μεγάλο κόστος, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις δασικές πυρκαγιές, αλλά εκ του αποτελέσματος είναι πια φανερό ότι χρειάζεται την αρωγή της Δασικής Υπηρεσίας». Σε άλλο σημείο το πόρισμα του 2008 (Πόρισμα Μητσοτάκη) αναφερόταν ρητά ότι αποτελούν «παθογένειες» του συστήματος «η απόλυτη προσήλωση στα εναέρια μέσα», ο «περιορισμός των χερσαίων δυνάμεων στην προστασία οικισμών» και όχι «στην άμεση πυρανίχνευση», «η μηδαμινή αξιοποίηση μεθόδων διαχείρισης της βλάστησης» και «η ελλιπής αξιοποίηση της εθελοντικής προσφοράς».
Τι περιμένουμε ακόμη; και αλήθεια τι από όλα αυτά εφαρμόστηκαν στη φετινή, προβληματική αντιπυρική περίοδο; Πότε θα πάψει επιτέλους ο συνειρμός της λέξης «συγγνώμη» με το λαικό ρητό «από τότε που ανακαλύφθηκε η συγγνώμη, χάθηκε και το φιλότιμο;»
Πηγή εικόνας: ethnos.gr
