Το stand up comedy είναι ένα σύγχρονο θεατρικό είδος, παρεμφερές της κωμωδίας, χωρίς σκηνικά και ιδιαίτερα κοστούμια και γνωρίζει μεγάλη απήχηση, ιδιαίτερα στο νεανικό κοινό. Ο ηθοποιός βρίσκεται σε διαρκή αλληλεπίδραση με το θεατή, συνομιλούν και ο πρώτος δίνει πάσες συμμετοχής στον δεύτερο, επιτυγχάνοντας έτσι κάθε φορά και διαφορετική πλοκή ή και έκβαση της παράσταση. Stand-up λοιπόν και αυτό γιατί η σύσταση αυτής της παράστασης είναι τέτοια που ο ηθοποιός είναι συνηθώς τη σκηνή μόνος του με το μικρόφωνο του, όρθιος. Θεωρητικά το είδος αυτό βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό, αλλά ναι ας μη κρυβόμαστε ο αυτοσχεδιασμός αυτός βασίζεται σε κείμενο που έχει γράψει ο ηθοποιός. Αυτό το είδος κωμωδίας διέπεται από τον απαράβατο όρο του να μην κλέβει κανείς αστεία και λόγια άλλων, αλλά όλοι οι μονόλογοι να είναι γραμμένοι και δημιουργημένοι από το πρόσωπο που τους αφηγείται.
Μία παράσταση stand up είναι η πιο αυθεντική και ρεαλιστική μορφή άμεσης σύνδεσης μεταξύ του πομπού και του δέκτη. Ένα μικρόφωνο, θεατές, ο κατάλληλος σκηνικός χώρος, και ο οι σκέψεις του εκάστοτε κωμικού, γίνονται ο ξεναγός στον αστείο κόσμο της παράστασης του εκτυλίσσεται μπροστά μας. Οι σπουδαιότεροι των κωμικών είναι εκεί για να μιλήσουν για θέματα που σε φυσιολογικές συνθήκες ξυπνούν τον αμυντικό μας μηχανισμό και απειλούν την αίσθηση της άνεσής μας. Για να αφυπνίσουν τις σκέψεις μας και να ενεργοποιήσουν την κριτική μας σκέψη μέσα από το γέλιο, διακωμωδώντας τις συνηθισμένες μας ζωές δίνοντας τους μια πιο χαρούμενη και λαϊκή νότα χαράς.
Πρωταρχικό και θεμελιώδες κριτήριο για την επιτυχία ενός κωμικού είναι η σύνδεση με το κοινό του. Η λεγόμενη και ως ”ενσυναίσθηση”. Είναι ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλους τους θεατές με εκείνον που στέκεται απέναντη του, και στην παρούσα φάση, τον κωμικό. Η κατανόηση και η ταύτιση των θεατών με την συναισθηματική κατάσταση, την συμπεριφορά και τον τρόπο σκέψης του κωμικού. Δεν μπορούμε να γελάσουμε με κάποιον που δεν συμπαθούμε και αυτή η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά με οποιαδήποτε άλλη μορφή τέχνης.
Οι κωμικοί διαθέτουν υψηλότερους δείκτες παρατηρητικότητας, αφομοίωσης και ερμηνείας της καθημερινότητάς μας. Έναν καλό κωμικό τον χαρακτηρίζει η ικανότητα να βρίσκει και να καταγράφει το αστείο εκεί που οι υπόλοιποι ναι μεν το βλέπουμε, αλλά παθητικά, δεν το φιλτράρουμε, δεν το αναπαράγουμε.


Πηγή φωτογραφίας: Bullog
Όπως προανέφερα, λίγο πολύ γνωστό είναι πλέον το γεγονός πως υπάρχει και στην ελληνική σκηνή ένα διαφορετικό stand up και μάλιστα πολύ ζωηρό και αξιόλογο για τα δεδομένα της Ελλάδας. Παλαιότερα δεν ήταν τόσο δημοφιλές, όμως έχει κλείσει πάνω από είκοσι χρόνια ζωής, με τα περισσότερα από αυτά να ζουν σαν ”underground φάση”. Παλαιότερα δεν ήταν τόσο δημοφιλής όμως εδώ και είκοσι χρόνια έχει προσφέρει χιλιάδες χαμόγελα στο Ελληνικό κοινό. Πρωτοπόρος για την εποχής του υπήρξε το Comedy Lab, που με την ίδρυση του ήξερε πολύ καλά σε τι ανθρώπους θα βασιστεί και τι θα προωθήσει. Την κωμωδία, τους παλιούς αλλά και τους νέους stand up comedians, με τις φρέσκιες και ανανεωμένες ιδέες για γέλιο. Πλέον το είδος έχει βρει θεωρώ τον δρόμο του και θα συνεχίσει ακόμα καλύτερα, η απήχηση πλέον είναι μεγάλη και ο κόσμος ξέρει πως θα περάσει καλά. Στη πραγματικότητα, είναι πάρα πολύ ελληνικό, αν το πάρουμε από την ρίζα του και την αρχαία Ελλάδα, μέσα από την σάτιρα και την κωμωδία.
Θα αναφερθώ σε μερικά ονόματα από την ελληνική σκηνή, που θεωρώ πως είναι οι πιο αξιόλογοι αντιπρόσωποι (στα δικά μου αυστηρά μάτια και οι μόνοι) του ελληνικού stand up και δικαιούνται να φέρουν αυτόν τον βαρύ τίτλο του επαγγελματία κωμικού.
Ο Γιώργος Χατζηπαύλου είναι ευρεώς γνωστός και αυτό γιατί ξέρει τα θέματα που πρέπει να θίξει στην κατάλληλη συγκιρία. Ο Χατζηπαύλου ξεχωρίζει για την αίσθηση καταιγισμού που δημιουργεί με απανωτές ατάκες και αστεία, βγαλμένα από τον κόσμο των σχέσεων και της καθημερινότητας. Εκτός από τις σόλο παραστάσεις του, έχει συνεργαστεί σε παραστάσεις και περιοδείες στην Ελλάδα με Άγγλους κωμικούς, αλλά και κωμικούς του Comedy Store και έχει δημιουργήσει από το 2016 το Comedy club για παιδιά. Σε δική του παράσταση έχω ζήσει τα περισσότερα γέλια («σχεδόν σαράντα», «ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα» και «ΤΑΪΜΙΝΓΚ»).
Ο Λάμπρος Φισφής, με ευρωπαϊκή πορεία στο ενεργητικό του, είναι και αυτός ένας κωμικός που έχει την στόφα του καλού stand up. Εξαιρετικά ταλαντούχος, διαθέτει ένα πηγαίο ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό και τα έξυπνα punchlines, που τα ντύνει υπέροχα με λίγα, αλλά γλαφυρά ψήγματα από physical comedy. Απο τις παραστάσεις του Φισφή έχω φύγει με πόνους στα σαγόνια απο το υπερβολικο γέλιο, άσε που έχω δει και τον περισσότερο κόσμο ακόμη και στις extra παραστάσεις του («να ένας σοφός», «δες το θετικό» και «να το φως»).
Η Κατερίνα Βρανά δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, αναγνωρισμένη και πετυχημένη κωμικός στην Αγγλία παρακαλώ και είναι ένα πραγματικά, πολύ αστείο κορίτσι. Επιπλέον είναι η μόνη γυναίκα κωμικός που προκρίθηκε στον τελικό του παγκόσμιου διαγωνισμού stand up comedy «Το Πιο Αστείο Άτομο Του Κόσμου», για να αναδειχθεί η πιο αστεία Ελληνίδα της χρονιάς. Ήταν Απρίλιος του 2017, σε περιοδεία στη Μαλαισία για παραστάσεις και αρρώστησε τόσο βαριά που έφτασε σε σημείο να κινδυνέψει η ζωή της. Η Κατερίνα σώθηκε, αλλά ακόμη αντιμετωπίζει προβλήματα με την κίνηση, την όραση και την ομιλία της. Αυτό, όμως, δεν τη σταματά απ’ το ν’ ανέβει στη σκηνή. Γιατί το χιούμορ της έμεινε αλώβητο («STAYING ALIVE – Σχεδόν Πέθανα», «Φέτα με την βασίλισσα» και «Best of – Φέτα – ΣΕΞ και Αναπηρία»).
Πηγαίνετε να παρακολουθήσετε ελληνικό Stand Up, δε θα το μετανιώσετε. Αντί να πιεις ένα άβολο ποτό που θα αναθεματίζεις και θα μετράς την ώρα να φύγεις, δώσε τα ίδια λεφτά, για να περάσεις μια-μιάμιση ώρα με γέλιο, ξεγνοιασιά και ίσως φύγεις από εκεί λίγο καλύτερος άνθρωπος.

Πηγή φωτογραφίας: deBop